تجارت شرکت با شرکت (B2B)business-to-business : تجارت بی تو بی ( B2B) (Business 2 Business)به معنای انجام مبادله تجاری بین دو بنگاه تجاری می باشد . تجارت بی تو بی(B2B) چون معمولا بصورت عمده فروشی صورت می پذیرد باید بر سر قیمت و سایر شرایط مانند زمان تحویل و غیره…… چانه زنی نمود وپس از انجام توافقات معامله انجام می گیرد و با فروش در یک فروشگاه الکترونیک (B2C) که اجناس باید بر چسب قیمت داشته باشند و به معرف کننده نهایی فروخته می شوند ، متفاوت می باشد.
تجارت B2B در واقع انجام همین اعمال تجاری اما به صورت آنلاین است . ویژگی عمده این نوع فروش آن است که در آن بر خلاف تجارت B2C باید قبل از فروش خریدار و فروشنده درباره تعداد سفارش , روش پرداخت , تحویل کالا , زمان تحویل و … با هم مذاکره و چانه زنی کنند . پس در B2B شما نیاز دارید تا بطریقی کالاهای خود را در معرض دید بگزارید . یک شرکت می تواند کالاهای مورد نیاز و درخواست های خرید خود را نیز در معرض دید سایر شرکتها قرار دهد تا شرکتهای عرضه کننده آن کالاها و خدمات پیشنهادات فروش خود را برای آنها بفرستند . شاید زمانی که به ایجاد سایت در اینترنت و ارائه کالاهای خود فکر می کردید نمی دانستید که شما در حال قدم نهادن به یک تجارت B2B هستید .
تجارت B2B چیست ؟
فرایند b2b شامل چهار زیرفرایند اصلی است که عبارتند از: منبع یابی، تامین و تدارک مواد، مدیریت حلقه تامین و نمودار کار، مدیریت ارتباط با تامینکننده. این زیرفرایندها به دلیل اینکه فازهای مشترک بین چندین فرایند هستند، دارای همپوشانیها و تعاملات زیادی با یکدیگر بوده و در بررسی هر کدام به تنهایی نیاز به بیان ارتباط با زیرفرایند قبلی و بعدی است.
این فرایندها به طور خلاصه عبارتند از:
منبع یابی اولین مرحله در فرایند تجارت b2b است. در این زیرفرایند، فاز تعیین منابع مورد نیاز یعنی کارگزاری محصول، فاز تعیین و پیشنهاد قیمت مورد نظر بر روی محصول تعیین شده در فاز قبل و جستجو برای کشف تامینکنندگان با این قیمت و در نهایت فاز انتخاب تامینکننده بر اساس تحلیل پیشنهادات و آنچه در شرکت تصمیم گرفته شده است، اجرا میشود.
زیرفرایند تدارکات با زیرفرایند منبعیابی همپوشانی دارد. بعد از اینکه نیازها و کالاها و خدمات در زیرفرایند قبلی بعد از جستجو و تحلیل مشخص شد، شرکت باید تصمیم سریع بگیرد که از چه تامینکنندهای منابع را خریداری کند. فاز بعدی ارائه سفارش خرید است که به تامینکننده منتخب، سفارش کالای مورد نظر را ارسال میدارد که پس از ارسال و تایید سفارشها، پرداخت وجه بایستی انجام گیرد.
فرایند انجام مذاکره و معامله در مدیریت حلقه تامین به روشهای گوناگون قابل تعریف است و این فرایند میتواند برای محصولات و یا تامینکنندگان مختلف، متفاوت باشد. در زمانی که یک توافق دوطرفه و پایدار بین شرکت و یک تامینکننده و گاهی چندین تامین کننده، صورت میپذیرد، فرایند انجام شده، تشکیل یک گردش کار و فرایند مدیریت زنجیره تامین را میدهد. همانطور که در شکل نشان داده شده، این زیرفرایند نیز دارای همپوشانی در چند فاز با زیر فرایند قبل و بعد از خود است.
مدیریت ارتباط با تامینکننده با ایجاد ارتباط، انجام ارزیابی و ارائه بازخورد به تامینکنندگان، چگونگی ارائه خدمات و نحوه بهبودشان را بررسی می کند و به این روش، علاوه بر انتخابها و سفارشهای صحیحتر و بهینهتر در آینده، به تامینکنندگان نیز اطلاعاتی در مورد درک بهتر نیاز شرکت و چگونگی ارائه مطلوبتر خدمات را بیان میدارد.
حضور عاملهای نرمافزاری هوشمند در فازهای مختلف هر چهار زیرفرایند، نه تنها فرایند انتخاب و تصمیمگیری را به دلیل بالابردن میزان تحلیلها و امکان بررسی موارد بیشتر بهبود میدهد، بلکه تصمیمگیران شرکت را از بعضی فرایندهای وقتگیر و تکراری فارغ میکند. از جمله حضور عاملهای نرمافزاری هوشمند در فازهای مربوط به چهار زیرفرایند مذکور میتوان از حضور عاملها در انتخاب بهترین گزینه در محصول از بین محصولات موجود در بازار، جستجو و کشف پایینترین قیمت بین عرضهکنندگان و بررسی مزایای انجام معامله با هر کدام از تامینکنندگان در زیرفرایند منبعیابی و تدارکات، ارسال سریعتر و کم هزینهتر سفارشها بدون نیاز به حضور فیزیکی مذاکرهکنندگان برای عقد قراردادها، بهینه ساختن فرایند پرداخت و در نهایت ایجاد ارتباطات سهلتر با تامینکنندگان، سفارشها بدون نیاز به حضور فیزیکی مذاکرهکنندگان برای عقد قراردادها، بهینه ساختن فرایند پرداخت و در نهایت ایجاد ارتباطات سهلتر با تامینکنندگان نام برد