رکود داخلی و خارجی مثر بر بخش معدن و صنایع معدنی مانند بسیاری از بخشها تاثیر گذاشته و شرکتهای معدنی را در وضعیت بغرنجی قرار داده است. دولتمردان به همین دلیل به فکر بسته حمایتی افتادهاند تا این حمایت به تحریک بازار در صنایع پاییندستی بینجامد.
بسته حمایت از بخش معدن و صنایع معدنی که از سوی سازمان مدیریت و برنامهریزی با کمک در بسته دوم ایمیدرو تدوین شده دارای سرفصلهای مهمی مانند کاهش حقوق دولتی معدن مشابه سایر کشورها و محاسبه نکردن دوباره سالهای گذشته، برقراری ۱۵ درصد جایزه صادراتی مشابه چین و سیاست صادرات بلندمدت بخش معدن و تاخیر ۶ ماهه در پرداخت مالیات بر ارزش افزوده به دلیل فروش قسطی بلندمدت است. به همین دلیل معدن و صنایع معدنی نیازمند حمایتهای همهجانبه است تا براساس آن بسیاری از مشکلات این حوزه برطرف شده و رونق مناسبی در این بخشها حاصل شود. البته کارشناسان مختلف بر اینباورند که بستههای حمایتی به تنهایی نمیتواند بر خروج از رکود معدن و صنایع معدنی تاثیرگذار باشد بلکه باید عوامل گوناگونی را برای بهتر شدن شرایط رکودی در نظر گرفت.
صنایع معدنی، نیازمند مدیریت علمی
محمدرضا خالصی، عضو هیات مدیره دانشگاه تربیت مدرس به صمت میگوید: مسئولان باید راهحلهایی برای خروج از بحران در نظر بگیرند و این راهحلها به صورت مکتوب درآید تا بهوسیله دولت به مرحله اجرایی شدن در آید. وی میافزاید: متاسفانه برخی اوقات در درمان بیماریها و مشکلات بخش صنعت و معدن راه درمان درستی انتخاب نمیشود به همین دلیل گاهی ممکن است این راهحلها فقط مانند یک مسکن عمل کند. تا زمانی که نتوانیم مشکلات را حل کرده و درک درستی از حل آنها داشته باشیم راهحلهایی که ارائه میدهیم مانند یک مسکن خواهد بود. وی خاطرنشان میکند: درحالحاضر کاهش قیمت مواد معدنی و سنگآهن به دلیل رکودی است که در بخش معدن کشور وجود دارد به همین دلیل صادرات محصولات معدنی در سالهای اخیر محدود شده است. خالصی بیان میکند: آنچه باید به آن بیشتر توجه کنیم قیمت تمام شده سنگآهن و مواد معدنی است. قیمت تمام شده کنسانتره سنگآهن ما ۴۰ تا ۵۰ دلار است در حالی که قیمت تمام شده کنسانتره سنگآهن «واله» حدود ۱۲ دلار است، در این صورت چگونه میتوانیم با این شرکت یا شرکتهای مشابه بینالمللی رقابت داشته باشیم. وی میافزاید: