گسترش دانش و فناوریهای نوین بسیاری از حوزههای علمی و فناوری ازجمله صنایع دارویی را تحت تاثیر قرار داده است. در حال حاضر سیستمهای زیادی مبتنی بر نانوذرات برای انتقال و هدفگیری دارو طراحی شده
به نقل از روزنامه صمت: که هدف اصلی آنها استفاده از نانوداروبرها برای کاهش تخریب داروها و جلوگیری از آثار جانبی و همچنین افزایش دسترسی به دارو و تجمع آن در محل ضایعه است. با استفاده از نانو ذرات حامل دارو طیف وسیعی از داروها به بافتهای مورد نظر ارسال میشود. نانوذرات میتوانند برای رسانش داروهای آب دوست، رسانش داروهای آب گریز، رسانش پروتئینها، رسانش واکسن، ماکرو مولکولهای بیولوژیک و… مورد استفاده قرار گیرند. آنها همچنین در رسانش هدفمند برای سیستم لنفاوی، مغز، دیوارههای شریانی، ریه، کبد، طحال یا چرخش درازمدت سیستماتیک کاربردهای فراوانی دارند. پلیمرها ازجمله موادی هستند که در طراحی نانوذرات حامل دارو مورد توجه قرارگرفتهاند. متداولترین پلیمر مورد استفاده برای تولید نانوذرات پلیمری عبارتند از: پلیکاپرولاکتون (PCL)، پلیلاکتیک اسید(PLA)، پلیگلیکول اسید(PGA) و کوپلیمرهای این مواد مانند کوپلیمر لاکتید- گلیکولید (PLGA). علاوه بر این، کوپلیمرهای بلوک از PLA و پلیاتیلن گلیکول(PEG) و پلی آمینو اسیدها نیز برای تولید نانوذرات و ساختارهای میسل مانند مورد استفاده قرار میگیرند. این پلیمرها به خاطر زیست سازگارپذیری و قابلیت جذبشوندگی بهوسیله روشهای طبیعی شناخته شدهاند.