نظر بخش خصوصی این است که شاخصهای مختلف کیفیت در خرید تضمینی اعمال و تولید گندم بر اساس نیاز صنعت انجام شود؛ علاوه بر این، در آزمایش کیفیت گندم از امکانات بخش خصوصی استفاده شود که در نتیجه امیدواریم این پیشنهاد از سوی بخش خصوصی و کارخانهها ملاک قرار گیرد.
به نظر کانون انجمنهای صنفی صنایع غذایی ایران، دولت باید شاخصهایی ازجمله پروتئین، گلوتن و اندیکس را در خریدهای تضمینی گندم مورد توجه قرار دهد و درباره سیستم خرید تضمینی اصلاحاتی اعمال شود؛ ضمن اینکه باید توجه داشت که در تمامی کشورها در خرید گندم، کیفیت ملاک است و این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار است و ما نیز در ایران باید به این سمت حرکت کنیم تا خرید گندم در کشور نیز بر اساس کیفیت آن باشد.
متاسفانه در ایران این روال چندان متداول نیست، به طوری که گندمیهایی که در کشور تولید میشود فارغ از مشخصات کیفی با قیمتی یکسان خریداری میشود، درحالی که قیمت گندم نرم و گندم سخت در دنیا بین ۲۰ تا ۳۰ درصد تفاوت دارد.
به هرحال، همین مسئله انگیزهای برای کانون انجمنهای صنفی صنایع غذایی ایران ایجاد کرد که رایزنیهای خود را با وزارت جهاد کشاورزی آغاز کند. از اینرو نامهای بین ما و وزارت جهاد کشاورزی رد و بدل شدو مطابق با این نامه، از وزارت جهاد کشاورزی درخواست کردیم تا برای خرید گندم یک جدول قیمتی مشخص شود، تا مطابق با این جدول گندمهایی که کیفیت بهتری دارند با قیمت مناسبتری نسبت به گندمهایی که مرغوبیت کمتری دارند خریداری شود. چراکه در حال حاضر گندمهای مرغوب، نامرغوب و متوسط در ایران، ۲ برابر قیمت جهانی خریداری میشوند.
به نظر من این مسئله با عنوان هدف حمایت از کشاورزان داخلی انجام میشود، اما اینجا این پرسش مطرح است که آیا حمایت از کشاورزان فقط با خرید محصولات آنها محقق میشود؟ به نظر من اینگونه نیست. حمایت از کشاورزان با در اختیار دادن بذر مناسب و در اختیار دادن تسهیلات مناسب امکانپذیر است.