ایدههای مدیریت منابع آب همواره مورد نقد قرار گرفته است. شاید به این دلیل باشد که طرح تعادلبخشی به آبهای زیرمینی و فرهنگسازی در زمینه مدیریت منابع آب در مرکز توجه بیشتری قرار گرفته است.
چالشیترین موضوعی که هر از گاهی کشورها را مورد مخاطره قرار میدهد پیرامون محور آب است. از سیل گرفته تا بیآبی و خشکسالی پیدرپی؛ هر دو این محورها نیازمند مدیریت است؛ مدیریتی که با عنوان «مدیریت منابع آب» نامیده میشود. چشم امید همه مردم نیز در این مسئله به دولت است اما در مقابل، دولت مردم را نیز در این امر مهم دخیل و موثر میداند. استدلال کلی این است برای اینکه در سالهای آینده پدیدههایی چون تشنگی، واردات آب، بحران بیآبی در روستاها و جیرهبندی طولانی رخ ندهد مجبور به مدیریت منابع آبی کشور هستیم. فرقی نمیکند این مدیریت منابع آب از انتقال آب از سواحل به داخل فلات مرکزی ایران باشد تا نوسازی لولههای انتقال آب، از بستن چاههای غیرمجاز کشاورزی باشد تا ایجاد سد، از مدیریت مصرف باشد تا وارد کردن سازمانهای غیردولتی به این عرصه؛ همه و همه ایدههایی هستند که در راستای مدیریت منابع آب مطرح میشود. با این حال باید بدانیم که مدیریت منابع آبی به دو بخش مدیریت منابع زیرزمینی و مرزی و مدیریت شبکه توزیع مصرف آب تقسیم میشود. البته گفته میشود این حوزههای مدیریتی نیاز به تامین منابع مالی دارند. به عبارتی پای تامین سرمایه در این عرصه همچنان لنگ میزند. در این زمینه، محمد حاجرسولیها، مشاور وزیر نیرو و مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران به ایرنا گفته است: مدیریت آب در کشور به ۵هزار و ۲۰۰میلیارد ریال اعتبار نیاز دارد. جدا از مباحث تامین مالی در این مطلب سعی داریم به صورت اختصار ایدههای مطرح و مهم در مدیریت منابع آب را بررسی کنیم.