گزارش موسسه لگاتوم از وضعیت بهداشت کشورهای جهان
یکی از مهم ترین پارامترهای مؤثر در عملکرد نیروی انسانی، حوزه بهداشت و سلامت فردی و اجتماعی است. بعلاوه شاخص های مربوط به آن، در ارتقای سطح اقتصادی یک کشور نیز نقش بسزایی دارد.
در این گزارش آمده: برخی محققان تأکید دارند میزان هزینه دولت در حوزه ی بهداشت و درمان، با مرگ و میر نوزادان در ارتباط است. مبرهن است که دولت می بایست هزینه های بیشتری را صرف کیفیت برنامه های سلامت مادر و فرزند نماید. کیفیت نتایج به میزان هزینه ما در آن حوزه برمی گردد. هر چند که چگونگی هزینه کرد دولت مسأله مهم دیگری است که میزان هزینه را تحت الشعاع خود قرار می دهد.
در جایی دیگر عنوان می شود که وضعیت بهداشت و سلامت کشورها با وضعیت حکومت داری شان نیز مرتبط است.
لگاتوم جهت بررسی وضعیت حوزه ی سلامت کشورها، سه موضوع کلی را در نظر گرفته است: وضعیت بهداشت و سلامت عمومی (با بررسی آمارها و نیز سنجش رضایتمندی مردم)، زیرساخت های حوزه ی سلامت و مراقبت های پیشگیرانه.
طبق گزارش لگاتوم، ده کشور نخست جهان در حوزه بهداشت و سلامت عبارتند از : آمریکا، لوگزامبورگ، سوئیس، نروژ، هلند، آلمان، ژاپن، فرانسه، اتریش، یلژیک. لذا اروپا، آمریکای شمالی و ژاپن در صدر این رده بندی قرار دارند.
ده کشور نخست آسیا: ژاپن (۷)، سنگاپور(۱۴)، کره جنوبی (۲۱)، تایوان (۲۳)، هنگ کنگ (۲۸)، امارات متحده عربی (۳۴)، کویت (۳۷)، عربستان (۴۳)، مالزی (۵۲)، تایلند (۵۴). ملاحظه می شود ۷ کشور از شرق و جنوب شرق آسیا و سه کشور از منطقه شورای همکاری خلیج فارس، ده رتبه برتر آسیا را در اختیار دارند.
لگاتوم در حوزه رضایتمندی عمومی آورده است: علیرغم هزینه های نه چندان بالای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا (MENA) در حوزه سلامت، مردم این منطقه میزان رضایت بالایی را از این حوزه اعلام می دارند. آمارها نشان می دهند ۸۴ درصد مردم حوزه MENA از وضعیت سلامت جامعه خود رضایت دارند، در حالی که میانگین جهانی آن ۷۸ درصد است.
وضعیت همسایگان کشورمان در حوزه بهداشت و سلامت مطلوب نیست: آذربایجان (۶۸)، ترکیه (۵۷)، ارمنستان (۸۶)، عراق (۱۱۴)، پاکستان (۱۲۷)، افغانستان (۱۲۸)
روسیه و چین که دو متحد استراتژیک ایران محسوب می شوند در رده های ۴۲ و ۵۶ جهان اند.
ایران که در دو سال گذشته در جایگاه ۶۷ جهان و ۱۵ آسیا قرار داشته، امسال نیز همان رتبه را حفظ نموده است.