در صورتی که بتوان از واردات محصولات تراریخته جلوگیری کرد کشت محصولات تراریخته میتواند بین ۶ تا ۷ میلیارد دلار ارزش افزوده برای کشور داشته باشد هرچند هماکنون با مشکل آب و اراضی مواجه هستیم و طبق پیشبینیها تا ۱۰ سال آینده واردات این محصولات متوقف نخواهد شد.
محصولات تراریخته یا اصلاحشده ژنتیک یعنی محصولاتی که با فناوری برتر تولید شدهاند. به گفته دبیر کل خانه کشاورز ۹۰ درصد محصولات غذایی کشور از جمله روغن، سویا و گوشت قرمز تراریخته وارداتی است که متاسفانه تولید این محصولات در دولتهای نهم و دهم به دلیل تداوم استفاده از مدیران فناوریستیز متوقف شد که با روی کار آمدن وزیر کشاورزی دولت فعلی، فعالان این حوزه جان تازهای گرفتند تا با تولید این محصولات گامی در جهت رسیدن به اقتصاد دانشبنیان بردارند. در این راستا، نشست خبری «تولید گیاهان تراریخته» به مناسبت بیستمین سال تجاریسازی جهانی محصولات تراریخته با حضور بهزاد قرهیاضی، رییس انجمن ملی ایمنی زیستی و عیسی کلانتری، دبیر کل خانه کشاورز در خانه کشاورز برگزار شد. کلانتری با اشاره به اینکه ۹۰ درصد محصولات غذایی کشور از جمله روغن، سویا و گوشت قرمز تراریخته وارداتی هستند، گفت: درحالحاضر ۲۰۰ میلیون هکتار محصولات تراریخته در دنیا کشت میشود. دلیل اصلی تولید محصولات تراریخته، افزایش تولید نیست بلکه حفظ محیطزیست است، ما عادت داریم با اطلاعات کم، تصمیمات کلان بگیریم، چرا باید از پیشرفت و فناوریهای مدرن بترسیم؟ مدلهای قدیمی پژوهشهای کشاورزی امروزه پاسخگوی نیاز جوامع نیست و کشوری همچون ایران که با بیآبی مفرط روبهرو است مجبور به استفاده از فناوریهای نوین است. کلانتری با اشاره به اینکه استفاده از فناوریهای نوین در راستای حفظ منافع ملی، امنیت غذایی و حفظ محیطزیست انجام میشود، افزود: ایجاد هراس در جامعه و نگران کردن مردم هیچ دستاوردی برای کشور نخواهد داشت و ما را روزبهروز به بیگانگان وابستهتر میکند. منابع آبهای تجدیدپذیر کشور ۳۰ سال قبل ۱۳۲ میلیارد مترمکعب بود اما امروزه این منابع به کمتر از ۸۸ میلیارد مترمکعب رسیده است یعنی حداقل ۴۰ درصد منابع آبهای تجدیدپذیر خود را از دست دادهایم. دبیرکل خانه کشاورز با بیان اینکه در ۵ سال آینده منابع آبهای تجدیدپذیر ما به کمتر از ۸۰ میلیارد مترمکعب خواهد رسید، افزود: متاسفانه هنوز سیاستهای کلی و پژوهشی ما براساس همان ۱۳۲ میلیارد متر مکعب منابع آب تجدیدپذیر تنظیم میشود، گویا هنوز به این باور نرسیدهایم که این منابع به شدت کاهش یافته است. چرا هیچکس نمیگوید ۹۰ درصد از محصولات وارداتی به کشور از جمله روغن، سویا و گوشت تراریخته هستند و حداقل سالانه ۳ تا ۴ میلیارد دلار محصولات تراریخته وارد کشور میشود و ما آنها را مصرف میکنیم؟ چرا این اقدام ایرادی ندارد اما تولید محصولات تراریخته مشکل ایجاد میکند؟ بنده یکی از طرفداران سرسخت توسعه پایدار نه تنها در ایران بلکه در جهان هستم. ما معتقد هستیم نباید تعادل محیطزیست به هم بخورد و نباید حق نسلهای بعد خورده شود.