به گزارش روابط عمومی خانه صنعت و معدن استان تهران، به نقل از روزنامه گسترش صمت: هزینه اعلام ورشکستگی در کشور بالاست. بنگاه تولیدی به محض اینکه میبیند به سود مورد نظر دست پیدا نمیکند به انواع و اقسام راهها متوسل میشود تا با گرفتن وام و تسهیلات لازم به حیات خود ادامه دهد. شاید در نگاه اول بگوئیم که این خصوصیت داشتن روحیه تولید است و تولیدکننده به هر وسیلهای دست میزند تا خود را روی پا نگه دارد.
اما در کشور ما چون تولیدکننده احساس نمیکند که از سوی قانون مورد حمایت قرار میگیرد، سعی میکند با هرشرایطی بماند و اعلام ورشکستگی نکند. خلاهای قانونی موجود موجب هراس تولیدکننده شده و اعلام ورشکستگی از سوی او را به تاخیر میاندازد. بدین ترتیب تولیدکننده به خاطر نبود حمایت روانی و به این جهت که در جامعه و در عرصه فعالیت خود به عنوان فردی بیعرضه شناخته نشود، اعلام نمیکند که ورشکست شده است.
بنابراین تولیدکننده مجبور میشود که برای ادامه حیات خود به بانکها مراجعه و از آنها وام و تسهیلات لازم را دریافت کند. اما در این بین به دلیل بیثباتی اقتصادی، نبود حمایتهای قانونی و ترس از دست دادن امتیازات بانکی، تولیدکننده کمتر تشویق میشود وام دریافتی را در جهت رونق و رشد تولید هزینه کند. بنابراین بنگاه تولیدی که وام مد نظر را دریافت میکند نه تنها این وام را وارد عرصه تولید نکرده بلکه به سمت اقتصاد غیرمولد پیش میرود. در این شرایط بنگاه اقتصادی با ارائه فعالیت در حوزه خدمات و بازرگانی ادامه حیات میدهد. در نتیجه از حوزه اصلی فعالیت خود دور شده و با امتیازاتی که در اختیار آن قرار میگیرد، نیازی به اعلام ورشکستگی هم ندارد. درباره چرایی اعلام نکردن ورشکستگی از سوی بنگاههای تولیدی و چرایی هراسان بودن تولیدکنندگان از این امر، همچنین درباره خلاهای قانونی موجود با فعالان و کارشناسان اقتصادی و حقوقی به بحث نشستیم.
تولیدکنندگان ناتوان در مهار نقدینگی
احمد کیمیایی اسدی در گفتوگو با صمت میگوید: یکی از شاخصهای کسبوکار بحث ورشکستگی است. همه تلاش میکنند تا جائیکه میتوانند به مرحله ورشکستگی نرسند، چرا که مرحله سادهای نیست. از نظر روانی وقتی فرد به این مرحله میرسد، نمیتواند به سادگی از همه چیز بگذرد چرا که اعتبار او به عنوان شخص حقیقی یا حقوقی خدشه دار شده است. ضربالمثلی داریم که میگوید «آدم خوشحساب، شریک مال مردم است». بنابراین از نظر فرد بسیار مهم است که اعتبار و اعتماد خود را حفظ کند تا خدشهای به آن وارد نشود.
نایب رییس کمیسیون تسهیل کسبوکار اتاق بازرگانی تهران در ادامه بیان میکند: همانطور که از نام ورشکستگی پیداست، امکان بازگشت شخص به کسبوکار را دشوار میکند. البته این مسئله فقط به این معنا نیست که فرد هیچ چیزی در اختیار ندارد و به صفر رسیده باشد بلکه گاه به این معناست که فرد نمیتواند جریان نقدینگی و خرید و فروش را در حوزه کنترل خود در آورد و در مدیریت ناتوان است.
وی با اشاره به لزوم داشتن روحیه امیدواری در تولید بیان میکند: تولیدکننده کسی است که به آینده امیدوار است و سعی میکند از راه گرفتن وام جابهجائیهای لازم را انجام دهد تا خسارت خود را جبران کند. هر چند این فرد سعی میکند تا ثانیه آخر سود دریافت کند اما شاید از مقطعی به بعد ضرر کند. اسدی تاکید میکند: در این شرایط وقتی تولیدکننده بداند چقدر مورد حمایت است، راحت تر میتواند با مشکلات پیش روی خود کنار بیاید اما در ایران وضع به اینگونه نیست. متاسفانه ما در شاخص سهولت انجام کسبوکار رتبه ۱۲۰ را از میان ۱۹۰ کشور داریم که رتبه خوبی نیست.
نایب رییس کمیسیون تسهیل کسبوکار اتاق بازرگانی تهران با اشاره به لزوم داشتن مهارت در ورود به عرصه تولید تاکید میکند: فرد باید از ابتدای کار محاسبات خود را به درستی انجام دهد، بازار محصول خود را بسنجد و قبل از شروع اگر متوجه شد که نمیتواند به عرصه رقابت وارد شود، اصلا وارد این عرصه نشود. این مهارت تولیدکننده است که اگر نتوانست در داخل بازاری برای فروش کالای خود پیدا کند، سعی کند کیفیت و قدرت رقابتپذیری کالای خود را به حدی برساند که قابلیت صادرات داشته باشد.