جالب آن که اکثر این کشورها موافقتنامه سرمایهگذاری دو جانبه با کشورهای پیشرفته نداشتهاند.
نتیجهگیری
فضای سیاستی در چند منطقه کلیدی در مورد تاثیر سهم و نقش FDI بر سرعـت، شیوه و الگـوی صنـعتی شـدن مـیتواند توسـط موافقتنامـه WTO از طریق موافقتنامه اقدامات سرمایهگذاری مرتبط با تجـارت (TRIMs) تـا حـدی محدود شـود. ولـی کماکان این امکان برای اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه وجود دارد که بدون نقض مقررات سازمان تجارت جهانی (WTO) یا تخطی از تعهدات آن، سرریز و گسترش مثبتی از سرمایهگذاری را پرورش دهند. دلایل قوی برای اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه برای پرهیز از آن نوع مذاکرات BITs که از سوی اقتصادهای پیشرفته توصیه میشود وجود دارد که از امضای این نوع قراردادها با کشورهای پیشرفته خودداری کنند. آنها نیاز دارند بهجای گره زدن آرزوهای خود به سرمایهگذاری مستقیم خارجی از طریق قراردادهـای سرمایهگـذاری دو جـانبه (BITs)، بـه توسعه و پیشرفت بنیانهای اساسی و زیرساختی اقتصادی خود بذل توجه کنند. در جایی که الزامات مورد تعهد واقع شده در قراردادهای موجود سرمایهگذاری دو جانبه BITs بهطور جدی موجب ضعف توانایی و اختیار سیاستگذاری این کشورها در استفاده از سرمایهگذاری مستقیم خارجی برای صنعتی شدن و توسعه یافتن خواهد شد، آنها میتوانند مذاکرات را تجدید یا فسخ کنند. همانگونه که از سوی برخی اقتصادهای نوظهور و درحال توسعه این موضوع در حال انجام است؛ حتی اگر انجام چنین امری مستلزم پرداخت برخی هزینهها باشد.