خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
۶. واقع شدن در منطقه استراتژیک: گزارش با استناد به یافته های سایر پژوهش های موسسه مکنزی مبنی بر نزدیکی ایران به مرکز ثقل اقتصاد دنیا در سال های آتی (که بنابر تحقیقات مکنزی جایی میان هند و چین قرار خواهد گرفت) و قرارگرفتن در جاده ابریشم تاریخی، قرار گرفتن میان مسیرهای تجاری شمالی و جنوبی، همسایگی با کشورهای متعدد با جمعیت قابل توجه و … از این موضوع به عنوان مزیت دیگر اقتصاد ایران نام می برد.
گزارش ایران، در حوزه موتورهای رشد (یا راهکارهای رسیدن به اهداف)، ضمن اشاره به اهداف دولت در برنامه ششم (و یادکردن از آن به عنوان راهکار ۸-۸-۸ شامل ۸ درصد رشد، ۸ درصد نرخ بیکاری و ۸ درصد تورم ) و نیز اهداف ترسیم شده در گزارش مکنزی، رشد ۶.۳ درصدی لازم برای افزایش ۱۰۰۰ میلیارد دلاری تولید ناخالص داخلی در ۲۰ سال آتی را بین ۱۸ زیربخش توزیع می کند که این ۱۸ زیربخش در قالب ۴ موتور رشد تقسیم بندی می شوند:
۱. رشد ناشی از بهره برداری مناسب از منابع طبیعی
(در مورد زیربخش های نفت و گاز، پتروشیمی، معدن، کشاورزی)
۲. رشد ناشی از رقابتی تر کردن صنایع داخلی و افزایش صادرات این حوزه
(در مورد زیربخش های ماشین سازی، مواد اولیه، کالاهای مصرفی، خرده فروشی، توریسم)
۳. رشد ناشی از گذار به اقتصاد دانش بنیان (توسعه فناوری و فناوری اطلاعات)
(در مورد زیربخش های خدمات مالی، خدمات حرفه ای، فناوری اطلاعات و ارتباطات، داروسازی، سلامت)
۴. رشد ناشی از بهبود زیرساخت های راه، راه آهن و …
(در مورد زیربخش های حمل و نقل، ملزومات، مسکن، ساخت و ساز)
مجموعا ۱۸ زیربخش.
گزارش برای هر کدام از موارد فوق، میزان سرمایه گذاری خاصی را پیش بینی می کند که در حوزه چالش ها به آن پرداخته می شود.
در حوزه چالش ها، گزارش بر ۵ چالش عمده برای استفاده از این مزیت ها و رسیدن به اهداف اقتصاد ایران در سال ۲۰۳۵ تاکید می کند. این چالش ها عبارتند از:
۱. ثبات سازی اقتصاد کلان (ساماندهی محیط اقتصاد کلان متلاطم شامل نوسان شدید نرخ رشد اقتصادی طی سالیان گذشته، نرخ بیکاری بالا، نرخ تورم بالا و پرنوسان)
اقدامات لازم:
• سیاست مالی معطوف به رشد و سیاست بدهی کنترل شده
• سیاست پولی معطوف به ثبات قیمت و نرخ ارز بدون تاثیر منفی بر رشد
• نهادسازی (بهبود شفافیت و اعتبار نهادها)
o برنامه مالی میان مدت
o استفاده از استانداردهای بین المللی برای حسابداری دولتی
o بررسی مستقل برنامه های مالی دولت و نحوه اجرای آن (به عنوان مثال، توسط IMF)
o بانک مرکزی مستقل و مسئولیت پذیر
۲. محیط به شدت مقررات گذاری شده (بهبود شاخص های کسب و کار نامناسب)
اقدامات لازم:
• محدود کردن حمایت گرایی به منظور افزایش رقابت و سرمایه گذاری
• اصلاحات یارانه ای و مقرراتی برای حذف اختلالات قیمتی
• کاهش بروکراسی به منظور افزایش کارایی
• تضمین محیط کسب و کار شفاف و منصفانه برای صاحبان کسب و کار
۳. بازار کار نامناسب (قوانین کار نامناسب، نرخ بهره وری نیروی کار پایین، نرخ مشارکت نسبتا پایین به ویژه برای زنان و …)
اقدامات لازم:
• بهبود سیستم آموزشی برای سازگاری بیشتر با نیازهای محیط های کار
• کاهش حداقل دستمزدها و متناسب سازی نرخ حداقل دستمزد به بهره وری/ یا افزایش بهره وری نیروی کار بدون کاهش دستمزدها
• اصلاح قوانین کار و منطعف سازی نحوه بکارگیری نیروی کار
۴. سیستم تامین مالی ناکارآمد (بانک های فلج شده در نتیجه دارایی های غیردرگردش، عدم وجود بازار بدهی، نرخ بهره سرکوب شده طی سالیان متمادی، بازار بین بانکی نامساعد، استانداردهای بانکی منسوخ، شفافیت پایین، رتبه اعتباری کم و …)
اقدامات لازم:
• به روز سازی استانداردهای بانکی (عبور از بازل ۱ به ۲ و ۳)
• بهبود وضعیت سرمایه بانک ها
• گسترش، تعمیق و آزادسازی بازار سرمایه
• ایجاد بازار بدهی، گسترش بازار اوراق قرضه داخلی و خارجی
۵. سرمایه گذاری (نیاز به سرمایه گذاری خارجی و داخلی): نیاز به جذب سرمایه معادل ۳۵۰۰ میلیارد دلار در ۲۰ سال آتی (متوسط ۱۷۵ میلیارد دلار در سال!) به شرح جدول ۳.
