تحقق خواست جمهوری اسلامی ایران برای اتفاق نظر اعضای اوپک در جهت کاهش سطح تولید نفت پس از سال ها اختلاف در کنار دفاع از منافع و حقوق ایران در زمینه صادرات جهانی نفت رخدادی بود که از نشست صد و هفتاد و یکم اوپک حاصل و سبب شد این نشست برجامی نفتی نامیده شود.
اعضای سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) چهارشنبه دهم آذر برای برگزاری یکصد و هفتاد و یکمین نشست رسمی این سازمان در وین گردهم آمدند تا پس از دوره ای طولانی از اختلاف نظر و افتراق دیدگاه در مورد میزان تولید، چاره ای برای تغییر در وضعیت بهای اندک نفت در جهان بیاندیشند.
نشست ۲ روز پیش، پس از مدت ها رایزنی و بر مبنای توافق غیررسمی که اوایل مهرماه در الجزایر صورت گرفت سرانجامی موفقیت آمیز برای اعضا داشت. بر اساس توافق روز چهارشنبه کشورهای عضو اوپک، از ابتدای سال آینده میلادی ۱.۲ میلیون بشکه در روز از مجموع تولید این سازمان کاسته خواهد شد.
به این ترتیب، اغلب اعضا پذیرفتند از میزان تولید خود به میزانی مشخص بکاهند. عربستان سعودی که بزرگترین تولید کننده نفت اوپک است، بیشترین کاهش میزان تولید را به میزان روزانه ۴۸۶ هزار بشکه خواهد داشت. این در حالی است که ایران توانست ضمن معافیت از این کاهش عمومی، با دفاع از منطق خود برای افزایش تولید روزانه ۹۰ هزار بشکه بر سهم تولید خود بیافزاید. بر اساس توافق صورت گرفته، ایران از ماه ژانویه ۲۰۱۷ میلادی تولید خود را از رقم سه میلیون و ۷۰۷ هزار بشکه در روز آغاز می کند و به تدریج روزانه ۹۰ هزار بشکه به این رقم خواهد افزود.
توافق اخیر که طی روزهای گذشته در زمره مهمترین رخدادهای جهان قرار گرفت از چند منظر قابل بررسی است؛
1- از حدود ۲ سال پیش تاکنون، عربستان سعودی و کشورهای همسو با سیاست های آل سعود، به افزایش سطح تولید نفت اوپک اقدام کردند. توجیه افزایش سطح تولید این بود که بالا رفتن عرضه به کاهش قیمت نفت منجر می شود و در این وضعیت، دیگر تولیدکنندگان خارج از اوپک (به خصوص آمریکا با تولید نفت شیل) قابلیت رقابت موثر را از دست داده و بدین ترتیب حضور آنها در بازار کمرنگ خواهد شد. با وجود طرح چنین توجیهی، بسیاری هدف سعودی ها از کاهش قیمت نفت را ضربه زدن به رقیبانی چون ایران و روسیه می دانستند؛ کشورهایی که در پرونده های منطقه ای چون بحران سوریه مانع از تحقق اهداف ریاض شده بودند.
پافشاری سعودی ها و کشورهای همسو با ریاض بر افزایش تولید نفت، سبب شد قیمت این کالا بسیار فراتر از حد انتظار سقوط کند و در این بین عربستان که بزرگترین تولید کننده نفت در اوپک است، بیش از همه زیان دید. همراهی سعودی ها با خواست کشورهایی چون ایران، از دید بسیاری از ناظران تا حد زیادی ناشی از فرونی یافتن چالش های اقتصادی عربستان بود، ضمن آنکه نزدیک سازی سعودی ها به جمع بندی کاهش تولید نفت بر اساس توافق اخیر فرایندی بود که پس از ماه ها تلاش و رایزنی های دیپلماتیک به ویژه از سوی ایران صورت گرفت.
نشست ۲ روز پیش، پس از مدت ها رایزنی و بر مبنای توافق غیررسمی که اوایل مهرماه در الجزایر صورت گرفت سرانجامی موفقیت آمیز برای اعضا داشت. بر اساس توافق روز چهارشنبه کشورهای عضو اوپک، از ابتدای سال آینده میلادی ۱.۲ میلیون بشکه در روز از مجموع تولید این سازمان کاسته خواهد شد.
به این ترتیب، اغلب اعضا پذیرفتند از میزان تولید خود به میزانی مشخص بکاهند. عربستان سعودی که بزرگترین تولید کننده نفت اوپک است، بیشترین کاهش میزان تولید را به میزان روزانه ۴۸۶ هزار بشکه خواهد داشت. این در حالی است که ایران توانست ضمن معافیت از این کاهش عمومی، با دفاع از منطق خود برای افزایش تولید روزانه ۹۰ هزار بشکه بر سهم تولید خود بیافزاید. بر اساس توافق صورت گرفته، ایران از ماه ژانویه ۲۰۱۷ میلادی تولید خود را از رقم سه میلیون و ۷۰۷ هزار بشکه در روز آغاز می کند و به تدریج روزانه ۹۰ هزار بشکه به این رقم خواهد افزود.
توافق اخیر که طی روزهای گذشته در زمره مهمترین رخدادهای جهان قرار گرفت از چند منظر قابل بررسی است؛
1- از حدود ۲ سال پیش تاکنون، عربستان سعودی و کشورهای همسو با سیاست های آل سعود، به افزایش سطح تولید نفت اوپک اقدام کردند. توجیه افزایش سطح تولید این بود که بالا رفتن عرضه به کاهش قیمت نفت منجر می شود و در این وضعیت، دیگر تولیدکنندگان خارج از اوپک (به خصوص آمریکا با تولید نفت شیل) قابلیت رقابت موثر را از دست داده و بدین ترتیب حضور آنها در بازار کمرنگ خواهد شد. با وجود طرح چنین توجیهی، بسیاری هدف سعودی ها از کاهش قیمت نفت را ضربه زدن به رقیبانی چون ایران و روسیه می دانستند؛ کشورهایی که در پرونده های منطقه ای چون بحران سوریه مانع از تحقق اهداف ریاض شده بودند.
پافشاری سعودی ها و کشورهای همسو با ریاض بر افزایش تولید نفت، سبب شد قیمت این کالا بسیار فراتر از حد انتظار سقوط کند و در این بین عربستان که بزرگترین تولید کننده نفت در اوپک است، بیش از همه زیان دید. همراهی سعودی ها با خواست کشورهایی چون ایران، از دید بسیاری از ناظران تا حد زیادی ناشی از فرونی یافتن چالش های اقتصادی عربستان بود، ضمن آنکه نزدیک سازی سعودی ها به جمع بندی کاهش تولید نفت بر اساس توافق اخیر فرایندی بود که پس از ماه ها تلاش و رایزنی های دیپلماتیک به ویژه از سوی ایران صورت گرفت.
صفحه: 1 2