پایان استخراج یک معدن و بسته شدن یک سایت معدنی برای طبیعت پیرامون آن رویدادی پرتنش به شمار میآید که به حذف محدوده گستردهای از تجهیزات آسیبزا و اضافات نیاز دارد تا منطقه به محیطزیستی امن و سالم تبدیل شود.
رشد فناوری در چند سال گذشته راه درازی را طی کرده تا این فرآیند را تسهیل کند و در زمینه مدیریت زمین، نشست زمین و بازسازی آب پیشرفتهایی حاصل شود.
به گزارش صمت به نقل از ماینینگ فناوری در گذشته بسیاری از سایتهای معدنی پس از تعطیل شدن، رها و برای زیست بوم منطقه تبدیل به چالشی میشدند که بازسازی نمونههایی از آنها به دلایلی مانند کمبود آگاهی، ابزار و فناوری چندان موثر نبوده است. این روش به دنبال ارتقای قوانین و سختگیرانه شدن آنها رو به تغییر است و فناوریهای جدیدتر به میدان آمدهاند که به مدیریت زمین، بازسازی آب و خاک و کاهش حجم زیاد آلودگی موجود در خاک و آب زیرزمینی موجود در سایت و پیرامون آن کمک کنند و باعث زدایش مواد شیمیایی سمی شوند که در نتیجه اعمال روشهای استخراج و واکنشهای شیمیایی در فرآیند استخراج معدن حاصل میشوند. در همین زمینه بیشترین پیشرفتها در زمینه بازسازی معادن از کارافتاده در نرمافزار ژئومتریک (شبه زمینی) اتفاق افتاده؛ فناوریای که اجازه میدهد سایتهای معدنی به شکل طبیعی خود بازگردند. پیش از پیشرفتهای ژئومتریک روشهای موجود ناکارآمد بودند و باعث آسیبهای بیشتری میشدند که خاکبرداریهای ردیفی سست یا پر شدن درههایی که اغلب به آلودگی آب در مقیاس بالا میانجامید، نمونههایی از آنها هستند. در اینجا از چند فناوری و روش موثر سخن گفته میشود که شرکتهای سراسر جهان را در هر چه سالمتر تعطیل کردن معادن استخراج شده یاری میکند.
سفتسازی اضافات معدنی
فناوری سفتسازی مواد معدنی با به دام انداختن مواد مضری اتفاق میافتد که در نتیجه استخراج معدن، ایجاد شده تا از ورود آنها به آبهای زیرزمینی، دریاچهها و آبهای جاری جلوگیری شود. در فرآیند حاصل از این فناوری، خاک متصل به آلودگی با موادی مانند خاک رس و بتن مخلوط میشود تا از سوی آنها محبوس شود و دیگر نتواند آب اطراف را از خود متاثر کند.
زیستپالایی عملیات از کارافتادگی
زیستپالایی تاکنون ثابت کرده که راهکاری بسیار موفق بوده است. این فناوری به پاکسازی بیش از ۱۰۰ معدن آلوده در سراسر ایالات متحده امریکا کمک کرده و رایجترین گزینه در فناوری اصلاح خاک است. در این فرآیند از میکروبهایی استفاده میشود که بهطور طبیعی در حوالی خاک و آب زیرزمینی ایجاد میشوند و از آلایندهها تغذیه میکنند. زیست پالایی شرایط مساعدی را برای تحریک رشد این میکروبها ایجاد میکند که آلودگیهایی مانند نفت و حلالهای مشابه، آنها را به مقادیر کم فاضلاب و دی اکسید کربن تبدیل میکند. در جایی که انواع مناسب میکروب وجود ندارد میتوان آنها را با استفاده از تقویت شرایط زیستی و سایر اصلاحات به محیط اضافه کرد.