خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
** استانداردهای IFRS باید در بازار سرمایه هم اجرا شود
این اقتصاددان با تاکید بر این که استانداردهای جدید گزارشگری باید در بازار سرمایه نیز اعمال شود، گفت: در دهه های ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ خورشیدی بازار سرمایه پشتوانه های قانونی و ضمانت های اجرایی لازم را نداشت اما به مرور با توسعه این بازار و از سال ۱۳۷۸ متون قانونمندی در بورس بنا نهاده شد و شفافیت را از طریق ارایه صورت های مالی پایه ریزی کرد.
وی افزود: در دوره ای پیش نویس قانون بازار سرمایه تهیه و شفافیت ها قانونمند شد و در دوره دیگری مدیریت بورس به سمت ایجاد ابزارها و روش های برقراری شفافیت حرکت کرد که راه اندازی سایت و درج اطلاعات سه ماهه و شش ماه و نظایر آن از جمله این اقدام ها بود.
هشی با بیان اینکه پیگیری عضویت شرکت های بورسی ایران در بورس های دنیا زمینه را برای شناسایی نیاز بازار در زمینه رعایت استانداردهای بین المللی فراهم کرد، گفت: در زمان وزیر امور اقتصادی و دارایی دولت دهم در سال ۱۳۹۰ موضوع استانداردهای جدید گزارشگری بر مبنای IFRS مطرح و به سازمان حسابرسی ماموریت داده شد آن را پیگیری کند.
وی گفت: متاسفانه سازمان حسابرسی از سال ۱۳۹۰ تا کنون حتی یک خط از استانداردهای بین المللی را ترجمه نکرده است.
به گفته این حسابرس بانکی، در تصمیم جدید بورس، بخشی از شرکت های بورسی امسال و تعدادی در سال آینده باید مدل استاندارد IFRS را در تدوین صورت های مالی خود رعایت کنند.
** IFRS عجیب و غریب نیست
این استاد دانشگاه تاکید کرد: برخلاف برخی تصورها، استانداردهای IFRS چیز عجیب و پیچیده ای نیست بلکه یک مدل گزارشگری منطقی است که منافع سهامداران و ذی نفعان را در نظر می گیرد.
هشی با بیان اینکه برخی از این استانداردها یک غول ساخته اند، گفت: از آنجا که اقتصاد ایران با یک تورم بالا رو به روست، حساب و کتاب شرکت ها غیرواقعی است و هر کس بخواهد این استانداردها را رعایت کند، باید ضرر هنگفتی را در صورت های مالی خود متحمل شود.
این حسابرس بانکی تاکید کرد: در این زمینه کشور باید تصمیم گیری کند که یا با قایق سوراخ که همان حساب های غیرواقعی است به وسط دریا برود یا اینکه ابتدا کشتی را با استانداردهای جدید ترمیم کرده و سپس حرکت خود را آغاز کند.
به گزارش ایرنا، هدف از تدوین استانداردها IFRS تهیه صورت‌های مالی شرکت‌های سهامی در قالب یک استاندارد جهانی است.
هیات استانداردهای حسابداری بین المللی (IASB)، یک نهاد مستقل در لندن است که ۱۵ عضو از کشورهای مختلف دارد و کار خود را از سال ۲۰۰۱ آغاز کرده است. پایه‌گذاری این هیات توسط شرکت‌های بزرگ حسابداری، موسسات مالی خصوصی و تعدادی دیگر از سازمان‌های حرفه‌ای در حوزه حسابداری انجام شده است. تا کنون بیش از ۱۲۰ کشور IFRS را برای گزارش دهی مالی شرکت‌های خود الزامی دانسته‌اند.
با پذیرش IFRS، یک شرکت می‌تواند صورت‌های مالی خود را با اصول مشابه به شرکت‌های رقیب خارجی ارایه کند. در نتیجه قابلیت مقایسه بین اطلاعات این شرکت‌ها وجود داشته و علاوه بر آن شرکت‌های مادری که شرکت‌های تابعه آنها در سایر کشورهایی وجود دارند که IFRS را پذیرفته‌اند قادر خواهند بود تا یک زبان مشترک حسابداری داشته باشند. همچنین بکارگیری IFRS می‌تواند برای شرکت‌هایی که قصد افزایش سرمایهگذاری خارجی خود را دارند، سودمند باشد.
یکی از عناصر با اهمیت در ارزیابی‌های اقتصادی، ریسک اطلاعات است که با کیفیت اطلاعات و گزارش‌های مالی مرتبط است. صورت‌های مالی به عنوان مهمترین منبع اطلاعاتی برای انعکاس نتایج عملکرد و وضعیت مالی و جریان‌های نقدی واحدهای تجاری شناخته شده و به همین دلیل مبانی تهیه صورت‌های مالی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
همچنان که بازارها به سمت پیچیدگی و جهانی شدن در حرکت هستند، اختلافات بین دو مجموعه استانداردهای ملی و بین‌المللی در زمینه حسابداری به موضوعی با اهمیت‌تر و از منظر سرمایه‌گذاران و سایر استفاده‌کنندگان اطلاعات (که با انبوهی از تفاوت‌ها مواجه می‌شوند)، به امری غامض تبدیل می‌شود.
همسان‌سازی استانداردهای بین‌المللی در اقتصاد جهانی ضروری است. حداقل از جنبه نظری این توافق وجود دارد که داشتن مجموعه واحدی از استانداردهای با کیفیت بالا، منافع سرمایه‌گذاران را تأمین می‌کند و هزینههای دسترسی به بازارهای سرمایه را در سراسر جهان کاهش می‌دهد.
حسابداری زبانی مشترک است و جهانی‌سازی فعالیت‌های مالی به‌طور فزاینده‌ای نیازمند استفاده از این زبان مشترک است. استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، همان زبان مشترک برای جهانی‌سازی فعالیت‌های مالی است. ضمن این که همسان‌سازی بین‌المللی بر راهبری شرکت‌ها، حسابرسی، استانداردهای اخلاقی و ساز و کارهای نظارتی نیز تأثیر گذار است. از این‌رو به‌طور خلاصه می‌توان مزایای زیر را برای پذیرش استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، برشمرد:
1- افزایش شفافیت: استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، باعث افزایش قابلیت مقایسه و کیفیت صورت‌های مالی می‌شوند و به سرمایه‌گذاران و سایر مشارکت‌کنندگان بازار در اتخاذ تصمیمات آگاهانه اقتصادی کمک می‌کنند.
2- تقویت پاسخگویی: استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، با کاهش شکاف اطلاعاتی بین دارندگان اطلاعات و سرمایه‌گذاران، موجب تقویت پاسخگویی می‌شوند. استانداردهای مذکور، به عنوان منبع اطلاعات قابل مقایسه جهانی، برای قانونگذاران نیز اهمیت ویژه‌ای دارند.
3- مشارکت در کارایی اقتصاد: استانداردهای بین‌المللی گزارشگری مالی (IFRS)، با کمک به سرمایه‌گذاران در شناسایی فرصت‌ها و تهدیدهای سرمایهگذاری در سرتاسر جهان، موجب تخصیص بهینه منابع می‌شوند. برای شرکت‌ها نیز، استفاده از یک زبان حسابداری قابل اعتماد، هزینه سرمایه و هزینههای گزارشگری بین‌المللی را کاهش می‌دهد.
