برجام دامنی پر برای نفت
امیرحسین زمانینیا معاون وزیر نفت در امور بینالملل نیز در همین همایش گفت: برجام برای صنعت نفت فرصتها و گشایشهای بینظیری را بهوجود آورد و اگر ما نتوانیم از این فرصتها استفاده کنیم باید خود را سرزنش کنیم. درحالحاضر مانعی برای توسعه صنعت نفت وجود ندارد. به گفته وی برجام تفاهم سیاسی است که تحت تاثیر مولفههای بسیاری قابل تغییر است و بسته به نوع رفتار ما میتواند فسخ یا عملی شود و به نظر نمیرسد دولت جدید امریکا بخواهد برجام را کنار بگذارد. زمانینیا تاکید کرد: برجام با هدف رفع تحریمهای هستهای قدم در راه مذاکره گذاشت که به هدف خود نیز رسید و تنها چیزی که از این تعهد باقی مانده رفع و رجوع مشکلات بانکی است که به زودی حل خواهد شد. برجام ابزاری است برای مدیریت خصومت و نیز کاهش دادن خصومت امریکا با ایران؛ بنابراین مخالفان برجام باید ببینند که هدف برجام چه بوده است؛ مذاکرهکنندگان به دشمن اعتماد نکردهاند بلکه از برجام به عنوان ابزاری برای تامین منافع ملی و نیز افزایش قدرت برای بالابردن انتفاع ملی استفاده کردهاند، از طرفی برجام یک تعهد بینالمللی است که براساس منشور سازمان ملل تمام اعضای ۵+۱ ملزم به رعایت مفاد آن هستند. زمانینیا درباره برجام نفتی گفت: میزان صادرات نفت ایران در بخش نفت و میعانات گازی در ۶ ماه پس از توافق برجام به ۲ میلیون و ۵۷۰هزار بشکه در روز تا آذر سال ۹۵رسید که پس از آن با تلاشهای شبانهروزی به ۲میلیون و ۸۳۱ هزار بشکه در ماه جاری رسید. بازگشت ایران به بازارهای جهانی و افزایش غیرقابل باور نفت تعجب همگان را برانگیخته است. وی در پاسخ به این سوال که آیا ایران نفت خود را فروخته ولی پولی دریافت نمیکند؟ گفت: آمار ارز وارد شده از طریق فروش نفت نزد بانک ملی موجود است و این موضوع صحت ندارد، در ۹ ماه اولیه سال ۹۵ به صورت میانگین ۲۹ میلیارد دلار عواید فروش ۲ میلیون و ۵۷۰ هزار بشکه نفت و میعانات گازی وارد کشور شده است. از دیگر گشایشهای برجام از دیدگاه زمانینیا حل مشکل کشتیرانی و نفتکشها است. وی معتقد است علاوه بر مشکل لجستیکی، تحریمها تجهیزات نفتی خریداریشده ایران را بلوکه کرده بود که با رفع تحریمها این تجهیزات به کشور بازگردانده شد، از طرفی فرجام برجام رفع مشکلات خرید تجهیزات را نیز برای صنعت نفت در پی داشته است. در زمان تحریم خرید تجهیزات نفتی با واسطه و پرداختیهای کلان انجام میشد که پس از برجام تجهیزات مورد نیاز صنعت نفت بیواسطه از تولیدکننده خریداری میشود.
از دیدگاه زمانینیا مهمترین گشایشهای برجام برای صنعت نفت عبارت است از افزایش تولید و صادرات نفت خام، تامین تجهیزات صنعت نفت و نیز سرمایهگذاری که به مقصود رسیده است. وی درباره تاخیر در سرمایهگذاری در ایران گفت: دلیل این تاخیر را میتوان نبود اجماع مخالفان و موافقان قراردادهای جدید نفتی دانست که بالاخره به اجماع رسید و در هفته آخر دسامبر جزییات این قراردادها آماده مذاکره شد. در این فاصله ما حدود ۲۵ مذاکره جدی با شرکتهای بینالمللی داشتیم که به سندهای اولیه و برخی دیگر به اصول قراردادی رسیده و امیدواریم تا پایان فروردین ۹۶ نخستین قرارداد خود را به امضا برسانیم. وی درباره عواید حاصل از این مذاکرات گفت: اگر این مذاکرات به نتیجه برسد سرمایهای افزونبر ۴۰ میلیارد دلار برای ایران در بخش بالادستی نفت و ۱۱میلیارد دلار در بخش پالایش است که برخی از این مذاکرات درحالحاضر نیز به نتیجه رسیده، مثل نوسازی پالایشگاه آبادان که قرار است فاز نخست آن به زودی به سرانجام برسد. پتروشیمی نیز حدود ۱۰میلیارد دلار مذاکرات جدی دارد. بر این اساس میتوان پیشبینی کرد که صنعت نفت در همه بخشهای خود به بیش از ۲۰۰میلیارد دلار تامین منابع مالی تا ۵ سال آینده نیاز دارد که امیدواریم با مذاکرات اخیر به نتیجه برسد. وی همچنین در پاسخ به سوال صمت قرارداد سال آینده نفت را با کنسرسیوم توتال سی ان پی سی خواند و گفت این شرکتها نخستین مذاکرهکنندگان نفتی بودند بنابراین نخستین قرارداد نیز با این شرکتها به امضا خواهد رسید. اما وی قطعیت امضای این قرارداد را به آینده و اتفاقات بینالمللی منوط دانست و توضیحی ارائه نداد.
منبع: گسترش صمت