او نظر خود درباره نکتهای که از خود تسهیلاتگیرندگان نقل میشود مبنی بر اینکه در حال حاضر نرخهای سود مصوب بخشنامهای نیز رعایت نمیشود و اغلب نرخهای تسهیلات در سطح ۲۵ درصد به بالا اعطا میشود. گفت: اینها موضوعاتی است که در دوره گذار وجود دارد، اما توجه داشته باشید اگر تورم در یک دوره زمانی در سطح مشخص حرکت کند و انتظارات تورمی نیز تعدیل شود، دیگر جایی برای اعطای تسهیلات با نرخ سود بالا وجود ندارد.
ابراهیمی افزود: در این شرایط بانکها نیز اعتماد میکنند و نرخها را کاهش میدهند. همانطور که آگاه هستید امکان تهیه منابع از سایر بازارها نیز وجود دارد. بانک اگر تسهیلاتدهی نکند و کسی وجود نداشته باشد که از آنها وامی بگیرد، میتواند با نرخهای پایین در بازار آزاد وام خود را دریافت کند.
استاد پژوهشکده پولی و بانکی در ادامه بیان کرد: در این شرایط با توجه به اینکه بازارهای دارایی دیگر نیز جذابیتی ندارد بانکهای ما تعدیل کردن نرخ سود را شروع میکنند. وقتی میگویم، دوران گذار منظور این است که در واقع نرخها و قیمتها در بازار به شدتی تغییر کرده که هنوز کارگزارهای اقتصادی ما نتوانستهاند انتظاراتشان را با آن تعدیل کنند. مثلاً بانک نتوانسته بپذیرد که دیگر از بهرههای ۳۰ درصد خبری نیست. اما سرانجام متوجه میشوند که نرخ بهره را باید در سطح ۱۰ تا ۱۵ درصد تنظیمی کنند.
او در پایان گفت: این موضوعی است که در مورد مصرفکنندگان نیز وجود دارد. به عنوان مثال، خود ما نیز کمی با این موضوع که در حال حاضر افزایش قیمت در مواد مصرفی رخ نمیدهد، هنوز کنار نیامدیم، زیرا اقتصاد تورمی داشتیم که در آن قیمتها دائماً در حال تغییر بود. طبیعی است وجود ساز و کار نظارتی بانک مرکزی که بتواند با این سرعت تعدیلات و تغییرات خود را انطباق دهد، زمانبر است.