خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
۱۹ سال پیش کره‌جنوبی با شتاب زیادی به سمت ورشکستگی پیش می‌رفت. بحران اقتصادی مانند یک ویروس پخش شده بود و تایلند، مالزی، سنگاپور و دیگر کشورهای جنوب شرق آسیا را تحت تاثیر قرار می‌داد و به ایجاد وحشت از یک بحران اقتصادی مهارنشدنی در جهان دامن می‌زد.
به نقل از صمت به نقل از ماینینگ، تا پیش از سال ۱۹۹۷میلادی کره‌جنوبی مظهری از شکوفایی اقتصادی بود. پیش از آن اما یک کشور مستعمره ضعیف بود که در نیمه دوم قرن بیستم میلادی اصلاحات سیاسی در آن انجام شد و سرمایه‌گذاری سنگینی صرف آموزش در این کشور شد، بسیاری این اتفاق را «معجزه در رود هان» نامیدند. تا پایان قرن بیستم میلادی کره‌جنوبی آن‌قدر رشد کرد که تبدیل شد به یازدهمین اقتصاد بزرگ جهان شد و ساکنان آن با رفاه مطلوبی که در اختیار داشتند از سبک زندگی کم و بیش غربی خود لذت می‌بردند تا تابستان ۱۹۹۷میلادی که اوضاع در سئول تغییر کرد. کسب‌وکارها ورشکست شدند، وام‌ها پرداخت نمی‌شد و بانک‌های ورشکسته شده هیچ وام تازه‌ای پرداخت نمی‌کردند. سرمایه‌گذاران خارجی حدود ۱۸ میلیارد دلار سرمایه را از کشور خارج کردند و صدها هزار نفر بیکار شدند. تنها راه باقیمانده برای کره این بود که از صندوق بین‌المللی پول وام بگیرد. در زمستان آن سال در ماه دسامبر درخواست کره قبول شد و صندوق بین‌المللی پول، بسته مالی کمکی عظیمی را به مبلغ ۵۸ میلیارد دلار به کره داد. این بزرگترین کمک مالی بود که این نهاد در طول تاریخ فعالیتش به کشوری ارائه کرده بود. در مقابل کره مستلزم شد تجارت و حساب‌های سرمایه خود را آزاد کند و در بازار کار خود اصلاحاتی انجام دهد، اما همه چیز در اینجا و به همین راحتی تمام نشد در واقع این آرامشی بود قبل از توفان جدیدی که در راه بود، توفانی از یک بحران دیگر که کره‌ای‌ها هنوز از آن با عنوان بحران صندوق بین‌المللی پول یاد می‌کنند. دولت بلافاصله به دنبال منابع مالی گشت تا بتواند وام را برگرداند، این نیاز دولت به درآمد، در ماه بعد از دریافت وام یعنی ژانویه ۱۹۹۸ به شکل‌گیری جنبشی منجر شد که مظهری از میهن‌پرستی و از خودگذشتگی ملت کره بود.
