خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
جنبش اهدای طلا
در آن زمان برآورد می‌شد که خانواده‌های کره‌جنوبی به طور تقریبی ۲۰ میلیارد دلار طلا دارند. طلاهایی در اشکال گردنبند، سکه، شمش، مجسمه، مدال، نشان‌های نظامی و… که البته بیشتر آنها فراتر از ارزش مالی دربردارنده ارزش‌های مهم شخصی و خانوادگی بود و بیش از هر چیز عنصری خوش‌یمن و نقطه عطف دوران زندگی کره‌ها به شمار می‌آیند. بسیاری از کره‌ای‌ها نخستین سالگرد تولد نوزاد خود را در سنتی به نام دوجانچی جشن می‌گیرند که در آن حلقه‌های طلای ۲۴ عیار به نوزاد هدیه می‌دهند، همچنین هدیه دادن جواهرات و ساعت طلا به زوج‌های تازه ازدواج کرده مرسوم است، شبیه به آنچه در هند، ترکیه و سایر کشورهای این منطقه مشاهده می‌شود. در کارخانه‌های کره نیز به بازنشستگان جاسوئیچی طلا هدیه می‌دهند. همه اینها گویای یک بده‌بستان عاطفی است که عامل تحریک تقاضا و قیمت طلا در کشورهای این منطقه می‌شود. علاوه بر همه اینها در کره مانند بسیاری از نقاط جهان جواهرات طلایی چیزی بیش از یک ابزار آرایش به شمار می‌رود و دربردارنده حسی از امنیت مالی است. کره‌ای‌ها هم این را به خوبی می‌دانند و در حافظه تاریخی خود تجربه مشابهی مربوط به ۹۰ سال پیش دارند. در سال ۱۹۰۷میلادی امپراتور کره ۱۹ میلیون وون به ژاپن بدهکار شد. این رقم برابر با بودجه یک سال کشور در آن زمان بود. مردهای کره‌ای برای اینکه دولت این وام را پرداخت کند، سیگار را ترک کردند و زنان طلا و جواهرات عروسی خود را فروختند و دوباره در سال ۱۹۹۸میلادی طلا به کمک کره آمد. به دنبال وامی که دولت کره از صندوق بین‌المللی پول دریافت کرده بود، ۳/۵میلیون نفر از مردم این کشور به طور تقریبی برابر با یک چهارم کل جمعیت به طور داوطلبانه در جنبشی شرکت کردند تا با اهدای طلای خود وام کشور را به این نهاد بین‌المللی پرداخت کنند. به همین منظور صف‌هایی از کره‌ای‌های پیر و جوان و فقیر و پولدار در مقابل ساختمان‌های مراکز اهدا صف کشیدند تا به فراخوان کمک به کشور پاسخ مثبت دهند. آنها روی لباس‌های خود روبان‌های زردی نصب کرده بودند که روی آنها نوشته بود «بیایید با جمع کردن طلا بر بحران ارز خارجی غلبه کنیم. »شرکت‌های بزرگ کره‌ای از سامسونگ گرفته تا هیوندای و دوو از قدرت خود در بازار برای اشاعه این شعار استفاده کردند و بازیگران و شخصیت‌های شناخته شده کره نیز از اعتبار خود مایه گذاشتند در یک نمونه لی‌جونگ‌بوم، ستاره بیس‌بال جوان و مشهور کشور ۳۱/۵ اونس طلا را که بیش از ۹ هزار دلار ارزش داشت، اهدا و توجه عمومی را به این کمپین جلب کرد. این طلاها مجموعه جوایز و مدال‌هایی بود که او در طول ۵ سال فعالیتش به‌دست آورده بود. در نهایت به طور متوسط هر نفر ۶۵ گرم طلای زرد معادل کمی بیشتر از ۶۴۰ دلار بر مبنای قیمت آن زمان اهدا کرد و در طول دو ماه ۲۲۶ تن طلا به ارزش ۲/۲ میلیارد دلار جمع‌آوری و ذوب شد و به صورت شمش درآمد و فورا به صندوق بین‌المللی پول داده شد. اگرچه این میزان طلا در مقایسه با طلای جهان مانند قطره‌ای آب در یک سطل آب بود، اما به شکل‌گیری کمپین جمع‌آوری طلا به عنوان مظهری از وحدت مردم کره‌جنوبی مطرح و منجر شد به موفقیتی که براساس آن این کشور توانست تا اوت ۲۰۰۱ بدهی ۵۸میلیاردی خود را به طور کامل تسویه کند. این زمان ۳ سال زودتر از جدول برنامه‌ای بود که کره براساس آن موظف به بازپرداخت وام بود.
