به قیمت جان کودکان
با تمام این شرایط، آمارهای رسمی دولت اوگاندا هیچ نشانی از طلای استخراجی این کودکان بینوا ارائه نمیدهد. کار کودکانی که جانشان را قمار میکنند تا چند دلار در روز بهدست آورند، چرخه بزرگ یک تجارت سودآور را به گردش درمیآورد. طلای استخراجی به صورت غیرقانونی به خارج از کشور قاچاق میشود و به محصولات مختلف و زنجیرههای تامین گوناگونی در سراسر جهان وارد میشود. این روند باعث شد تا سازمان ملل متحد در سال ۲۰۰۷م، تعداد زیادی از افراد و موسسات کشور همسایه اوگاندا، یعنی کنگو را به دلیل خرید طلای غیرقانونی، تحریم کند. با اعمال این تحریمها، صادرات رسمی طلای اوگاندا از ۶/۹ تن در سال ۲۰۰۶م به ۱۴ کیلوگرم در سال ۲۰۱۵م سقوط کرد. با این حال، براساس تحلیل شرکت پژوهشی هلندی «سومو» و همچنین «ائتلاف توقف بهرهکشی از کودکان»، صادرات طلا از معادن غیرقانونی اوگاندا به ۲/۸ تن در هر سال افزون میشود. آیرین شیپر، یکی از پژوهشگران ارشد موسسه سومو میگوید: «براساس آمار رسمی، هیچ معدنکاری طلایی وجود ندارد اما واقعیت آن است که تجارتی سودآور از طلای غیرقانونی را میتوان در این کشور مشاهده کرد که ۳۰ درصد از معدنچیان آن را کودکان تشکیل میدهند. »
شیپر عنوان میکند: «پژوهشهای ما نشان میدهد که بین آمارهای رسمی طلای صادراتی اوگاندا و رقم حقیقی آن، اختلافی فاحش وجود دارد. معدنکاری طلای این کشور بسیار بیقانون است و هیچ بازرسی به مکانهای استخراج سر نمیزند. »