تاثیر در بخشهای دیگر
لغو قرارداد واگذاری مخابرات، اگر اجرایی شود تاثیرات متعددی نیز بر سایر بخشها خواهد گذاشت. کسی انتظار ندارد شرکتی با ۱۵ هزار نفر نیرو و دارای زیرساخت مهم سیم مسی در کشور به این سادگیها از بازار کنار برود اما عدم ثبات مدیریتی میتواند همچنان فرصت رشد رقبای خصوصی را بیشتر کند. با مجوزهای صادرشده برای شرکتهای خصوصی و حضور نامهای جدیدی در حوزه اپراتوری موبایل احتمالاً به زودی شاهد قدرت گرفتن نامهای جدیدی در بازار تلکام ایران خواهیم بود و تنها راه نجات مخابرات نهفقط داشتن سیم مسی (که با اجرای پروژههایی چون فیبر نوری یا رشد ارتباطات بیسیم عملاً مزیتهای آن کمرنگتر خواهد شد) که ارائه سرویسهای مطلوب به مشتریان است. به همین دلیل احتمالاً در کوتاهمدت شاهد پا گرفتن شرکتهای کوچکی در این عرصه خواهیم بود که جای خالی شرکت مخابرات را در بازار با ارائه سرویسهای مدرنتر و کیفیتر پر کنند.
واقعیت این است تغییرات اینترنت به سرعت در حال تغییر فضای کسبوکارهای اینترنتی و مخابراتی در ایران است. مردم تا دیروز بیشتر پیامک میزدند و کمتر از اپلیکیشنهای ارتباطی برای تماس متنی استفاده میکردند حالا همین اپلیکیشنهای ارتباطی به مهمترین ابزار ارتباطی افراد تبدیل شدهاند. بازیگران باهوشتر به خوبی میدانند فرصتهای خلق سرمایه نه در سیم و کابل فرسوده که در ارزشهای تازهای است که ابزارهای جدید برای مشترکان ایجاد کردهاند. لغو قرارداد واگذاری مخابرات حتی اگر اندکی تاثیر بر شرکت همراه اول هم بگذارد یک مشکل پیچیده برای این شرکت است. نکته اصلی دیگر اینکه مخابرات برای رسیدن به این نقطه سرمایه کلانی از ثروت کشور را به خود اختصاص داده و از بین رفتن آن نهفقط خسارت به سهامداران که خسارت به کل کشور هم است. عدم اعتماد در واگذاری و خرید چنین سهامی از دولت یکی دیگر از تاثیرات لغو این قرارداد است و در کنار آن مشکلاتی که برای نیروی انسانی چند هزارنفری این شرکت ممکن است پیش بیاید. چالش اصلی در مخابرات ایران هم این است که این شرکت هرچند طی قراردادی خصوصیسازی شده یا به افرادی واگذار شده اما همچنان این شرکت و مجموعه آن یک ثروت ملی برای ایران به شمار میآید و این ثروت نباید آسیب ببیند.