خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
یک کارشناس گردشگری گفت: گردشگری فقط حضور فیزیکی گردشگر در مقصد نیست و باید حداقل ۵۰ درصد درآمد جامعه محلی توسط گردشگران تامین شود.
به نقل از اقتصاد آنلاین، گردشگری یکی از اهدافی است که در چند سال اخیر توجه ویژه ای به آن شده است، اما می توان گفت هنوز امکانات لازم به این منظور فراهم نشده است و با اهدافی که در این خصوص در برنامه افق چشم انداز بیست ساله ایران در سال ۱۴۰۴ تعیین شده است، فاصله زیادی وجود دارد.
یک کارشناس گردشگری در خصوص جایگاه این بخش در ایران به خبرنگار اقتصاد آنلاین این طور می گوید: گردشگری در ایران طی سالهای اخیر با توجه مشکلات منطقه ای و رکود اقتصادی وضع مناسبی را تجربه نمی کند. اما می توان گفت در بخش ورود گردشگر به داخل کشور وضعیت بهتر است، به خصوص از سال ۹۲ به بعد برنامه های ورود گردشگرانی که انجام شده است شرایط بهتری را رقم زده است.
کمبود زیرساخت های داخلی
مسعود منتظری شاهتوری افزود: ورود گردشگر به داخل نیازمند چندین مقوله داخلی وخارجی است که از جمله آن می توان به امنیت، هزینه های سفر، شناساندن درست کشوراشاره کرد. دربخش بیرونی عواملی مثل تبلیغات منفی و ایجاد تصویر منفی از ایران همواره از تاثیرگذارترین مسایلی بوده است که ورود گردشگر به داخل را تحت تاثیر قرار داده است، اما شاهد هستیم بعد از اعتماد تعدادی از مسافران خارجی در سفر به ایران تاثیر این تبلیغات خیلی زود برطرف شده است و این گردشگران توانستند در کشور خود تاثیر این تبلیغات را خنثی کنند.
وی ادامه داد: باید قبول کرد در بخش زیرساخت ها در داخل کمبودهایی وجود دارد و همین موضوع مانع از رشد گردشگری درکشور شده است. چرا که اگر در شرایط کنونی هزاران گردشگر بخواهند وارد کشور شوند امکان اسکان و سرویس دهی مناسب و مدنظر این گردشگران وجود ندارد. ۶۰ تا ۷۰ درصد گردشگران خارجی تقاضای اسکان در هتل های لوکس را دارند و این در شرایطی است که هنوز هتل های مورد نیاز در شهرهای مختلف ساخته نشده است.
این کارشناس گردشگری با بیان اینکه به منظور رسیدن به جایگاه تعیین شده در سندچشم انداز بیست ساله ایران در سال ۱۴۰۴ باید از ظرفیت بخش خصوصی استفاده شود، تاکید کرد: بخش خصوصی با استفاده از ظرفیت هایی که دارد می تواند اهداف این برنامه را در بخش گردشگری محقق سازد اما باید توجه داشت که در این بخش ریسک سرمایه گذاری باید به حداقل برسد. به همین منظور دولت باید به جای دخالت مستقیم در خصوص برنامه های گردشگری ریسک سرمایه گذاری های کلان بخش خصوصی را کاهش دهد.
