نجاتی نامهنگاری مجدد استاندار آذربایجانشرقی با وزیر صنعت، معدن و تجارت را مورد تاکید قرار داد و گفت: وزیر اقتصاد نیز به استاندار برای انتخاب ۵ نفر هیات مدیره برای اداره ماشینسازی دستور داده که بنا به اظهارات اداره کار تا مشخص شدن تکلیف ماشینسازی در رابطه با موضوع واگذاری و عدم واگذاری ممکن نخواهد بود.
ماشینسازی از سال ۸۳ در حال واگذاری به بخش خصوصی بوده، ولی تا این لحظه به نتیجه نرسیده، اخیراً نیز وزیر صنعت، معدن و تجارت طی بازدیدی از این مجموعه از سازمان خصوصیسازی خواست تا واگذاری ماشینسازی را ۵ سال به تعویق بیندازد، اما عکسالعمل سازمان خصوصیسازی در قبال این درخواست تامل برانگیز بود، چرا که دقیقا یک روز بعد از این درخواست آگهی واگذاری ماشینسازی از روزنامهها سر درآورد.
عدم اجرایی شدن تفاهمنامههایی با کشورهایی نظیر ایتالیا و اسپانیا از مزایای غیرقابل انکار وضعیت کنونی ماشینسازی است که سازمان خصوصیسازی به وجود آورد.
شاید به جرات میتوان گفت گره این معما با ۴۸ هکتار مساحت خود کارخانه، ۲۷ هکتار زمین روبهروی پمب ایران و ۸.۵ هکتار نیز فضای زمینها در منطقه ائل گلی تبریز حل شود، چرا که همه چشم طمع به این مستقلات دوختهاند.
حال شاید پرسید که چرا سرمایه ماشینسازی از جمله زمینهای متعلق به این کارخانه باید به خزانه دولت برود، در حالی که خود کارخانه نیازمند سرمایه است، دادن مهلت ۵ ساله به این کارخانه از سوی سازمان خصوصیسازی راهکاری اعلام کرد که میتوان با تبدیل املاک و مستقلات به نقدینگی، بازسازی و نوسازی ماشین سازی اتفاق بیفتد.
یادآور میشود که در اصل ۴۴ ماده ۱۹ بند ب عنوان شده اگر با وجود آگهیهای متعدد و تکرار مناقصه واگذاری صورت نگرفت، باید واگذاری به صورت موقت متوقف شود.
ایجاد کارخانه ماشینسازی تبریز براساس موافقتنامه همکاریهای فنی و اقتصادی دولتی ایران و چکسلواکی سابق با هدف تولید انواع ماشینافزار، کمپرسورهای صنعتی، پمپهای آب، الکتروموتور، لیفتتراک، انواع موتورهای دیزلی، ماشینآلات نساجی منعقد و به مرحله اجرا گذاشته و از سال ۱۳۵۱ بهرهبرداری از این طرح عظیم آغاز شد.
شرکت ماشینسازی تبریز به عنوان یکی از شرکتهای صنعتی عمده تبریز در زمینه تولید و بازرگانی ماشینآلات صنعتی از جمله ماشینهای تراشکاری، فرزکاری، مته، سنگزنی، سنتر، CNC، ابزار تیزکنی، فرز نیمهسنگین، ماشین سنتر عمودی، ماشین سنتر افقی، ماشینهای سوراخکاری محسوب میشود.
ماشینسازی تبریز با افزون بر چهار دهه سابقه فعالیت، به عنوان یکی از محورهای اصلی تولید و ایجاد اشتغال در آذربایجان شرقی در پیچ و خم واگذاری به شرط اهلیت مالکان جدید به سر میبرد.
ماشینسازی از سال ۸۳ در حال واگذاری به بخش خصوصی است ولی تا این لحظه به نتیجه نرسیده و اخیراً نیز این شرکت برای مصوبه هیأت وزیران برای تأمین کسری بودجه صندوق حمایت و بازنشستگی کارکنان فولاد ایران در قالب رد دیون به این صندوق واگذار شد، اما این صندوق هم گروه ماشینسازی را به واسطه بدهی خود به خزانه دولت واگذار کرد و وزارت اقتصاد هم دوباره این شرکت را برای فروش به سازمان خصوصیسازی پاس داده است.