بنابراین بانک مرکزی باید خود را برای اجرای سیاستهای انقباضی آماده کند. به طور سنتی، بانک مرکزی ایران فاقد یک چارچوب منسجم برای هدایت سیاستهاست؛ در قانون عملیات بانکی بدون ربا ابزار سیاستگذاری بانک مرکزی تنها تعیین نرخهای سود است و بانک مرکزی نمیتواند از طریق خرید یا فروش اوراق قرضه حجم نقدینگی را در اقتصاد کنترل کند. تاریخ اقتصادی نیز نشان میدهد، بانک مرکزی در اعمال سیاستهای پولی انبساطی موفق و در اعمال سیاستهای انقباضی بسیار ناتوان بوده است. از اینرو، باید از هماکنون راهکارهای لازم برای کاهش نقدینگی در فردای رونق اقتصادی اندیشیده شود.
زمانبندی اجرای طرح کارت اعتباری نیز جای بحث دارد. برای عملیاتی شدن این طرح لازم است تولیدکنندگان در این طرح ثبتنام کنند و بانکها باید بعد از اعتبارسنجی مشتریان اقدام به صدور کارت کنند. البته تا زمانی که دارنده کارت اقدام به خرید کالا نکند، هیچ تغییری ایجاد نمیشود. حتماً دارندگان کارتهای اعتباری باید نسبت به خرید کالای داخلی اقدام کنند تا منابع بانک مرکزی در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد. بنابراین، وجود این فرآیند زمانبر میتواند اثرگذاری آن را کاهش دهد و با توجه به کاهش نرخ بهره در بازار بینبانکی ممکن است جذابیت طرح برای مشتریان بانکها کم شود.
در مجموع، اجرای طرح انتشار کارت اعتباری مزایا و مشکلاتی دارد که قضاوت کلی را در مورد آن مشکل میسازد. اثرگذاری این طرح به میزان استقبال مشتریان و بانکها بستگی دارد. اگر بانکها بتوانند راهکار مناسب را برای تضمین بازگشت منابع و کاهش ریسک اعتباری فراهم کنند و مشتریان نیز نرخ سود را جذاب ارزیابی کنند، این طرح میتواند اثرات ملموسی را به دنبال داشته باشد. اما با توجه به آثار تورمی سیاستهای پولی انبساطی نگرانی در مورد آثار تورمی همچنان وجود دارد.
بانک مرکزی باید از هماکنون روشهای موثر برای تضمین ثبات قیمتها را طراحی کند.