خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
بیشتر فولادهایی که در ایران تولید می‌شودند، ساختمانی است. محمدی فشارکی عنوان می‌کند: این مزیت در ریخته‌گری پیوسته یا ورق‌های نازک وجود دارد که در آن فناوری‌های جدید مورد استفاده قرار می‌گیرد و در این روش برخی از مراحل ذوب حذف می‌شود.
روش مداوم در کارخانه‌های دولتی
حجت‌الله ابراهیم‌زاده، مدیر کارخانه فولاد جنوب به صمت می‌گوید: به طور کلی ۳ نوع ریخته‌گری وجود دارد یکی ریخته‌گری قطعه است که از قدیم این روش به‌کار می‌رفته و قطعات ماشین‌آلات به این روش تهیه می‌شد که با روی کار آمدن ذوب‌آهن اصفهان ریخته‌گری مداوم هم به‌کار گرفته شد، با فولاد خوزستان گسترش پیدا کرده و با فولاد مبارکه تقویت شد. از سال ۸۲ نیز بخش‌های خصوصی به حوزه تولید فولادی وارد شدند و روش دیگری به عنوان روش اینگاس یا غیرمداوم را اضافه کردند. وی می‌افزاید: بیشترین حجم تولید فولاد کشور مربوط به ریخته‌گری مداوم می‌شود که فولاد خوزستان با سالانه ۳ میلیون تن، فولاد مبارکه ۴/۵ میلیون تن و فولاد هرمزگان و بیشتر کارخانه‌های دولتی از روش ریخته‌گری مداوم برای تولید شمش استفاده می‌کنند. مدیر کارخانه فولاد جنوب عنوان می‌کند: ریخته‌گری اینگاس درکارخانه‌های کوچک و برای تولید شمش‌های ۳ متری به کار می‌رود که از روش قالب‌ریزی استفاده می‌کنند. در طول یک‌سال کل تولیدات این مجموعه‌ها به یک میلیون تن هم نمی‌رسد اما قطعه‌ریزی در بخش‌های خصوصی و دولتی همچنان ادامه دارد. به گفته وی، عمده تولید فولاد یعنی۹۰ درصد به‌وسیله ریخته‌گری مداوم انجام می‌شود که از این میزان هم ۹۵ درصد در دست بخش دولتی است و از روش غیرمداوم بیشتر بخش‌های خصوصی استفاده می‌کنند. ابراهیم‌زاده درباره اینکه قیمت تمام شده در کدام روش پایین‌تر است، بیان می‌کند: قیمت تمام شده در بخش تولید شمش در روش قطعه‌ریزی پایین‌تر است اما در تولید محصول استفاده از روش قالبی یا اینگاس قیمت تمام شده پایین‌تر است ولی کیفیت شمش در روش مداوم بالاتر است و به همان نسبت از قیمت تمام شده بالاتری هم برخوردار است. بنابراین شمش تولیدی در روش اینگاس با روش مداوم اختلاف قیمت دارند که هزینه تمام شده در روش مداوم هم بیشتر از روش اینگاس است.
وی تاکید می‌کند: در سایر کشورها هم بیشتر روش پیوسته را مورد استفاده قرار می‌دهند البته روش تولید فولاد در ایران به نسبت کشورهای پیشرفته کاملا متفاوت است. به‌طور مثال ژاپن برای کشتی‌سازی فولاد تولید می‌کند به همین دلیل روش قطعه‌ریزی بیشتر مورد توجه است. چین هم تا ۸۰ درصد تولیدات فولاد خود از روش مداوم استفاده می‌کند همچنین هندوستان ۴۰ درصد از روش اینگاس و ۶۰ درصد از روش مداوم استفاده می‌کند. وی ادامه می‌دهد: اگرچه هزینه سرمایه‌گذاری اولیه در ریخته‌گری مداوم بالاتر از روش‌های دیگر است و انرژی بیشتری نیز تولید می‌کند اما این روش تنها روشی است که برای تولید شمش به کار می‌رود ضمن اینکه در ریخته‌گری مداوم امکان بالابردن ظرفیت تولید و به‌تبع کاهش قیمت تمام شده با سرشکن شدن هزینه‌های تولید بر میزان فولاد تولیدی وجود دارد و این تنها راهی است که امکان رقابت فولاد ایران را با سایر فولادهای تولیدی کشورهای دیگر را فراهم می‌کند.
