خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
منارجنبان
منارجنبان یکی از دیدنی های اصفهانِ و یکی از مهم ترین دیدنی های شهر نیز به حساب می آید. در گذشته ،منارجنبان از شهر جدا و در دهکده ای به نام «کارلادان» قرار داشت ولی امروزه این بنا، جزو اصفهان به شمار می ره و در نزدیکی محلی به نام نصرآباد قرار گرفته است.
این ساختمان با کاشی های لاجوردی رنگ تزئین شده و نکته جالب در این بنای تاریخی آنکه با حرکت دادن یک مناره، نه تنها مناره دیگر به حرکت در می آید، بلکه تمام ساختمان به لرزه درمی آید.
عمارت هشت بهشت
کاخ هشت بهشت که روزگاری زیباترین کاخ عالم نامیده می شد در سال ۱۰۸۰ هجری و به دستور شاه سلیمان صفوی در نزدیکی باغ بلبل ساخته شد. عمارت تاریخی کاخ هشت بهشت، نمونه ای از کاخ های محل سکونت آخرین سلاطین دوره صفویه است .این عمارت هشت ضلع و چهارنما دارد که با وجود شباهت در معماری هیچکدام به دیگری شبیه نیست . این بنای دو طبقه با طاق های زیبا و تزئینات فراوان یکی از نمونه های درخشان معماری عصر صفویه به شمار می رود. این قصـر از همان ابتدای احداث «کاخ هشت بهشت» «هشت به هشت» و «هشت در بهشت» نامیده می شده است. در وسط تالار طبقه دوم حوضی هشت ضلعی از جنس مرمر معروف به حوض مروارید قرار دارد. این حوض طوری حجاری شده که آب از سوراخ های موجود در آن مثل مروارید خارج می شود. این منطقه یکی از گردشگاه های اصلی شهر و از جاذبه های دیدنی آن به شمار می رود.
عمارت و باغ چهل ستون
باغ چهل ستون تنها قسمت کوچکی از باغ وسیع جهان نماست که پیشینه آن به قبل از دوران صفوی می رسد. شاه عباس اول در میان آن کوشکی بنا کرد که هسته نخستین کاخ چهل ستون بود و تالار میانی کاخ و غرفه های چهار گوشه آن را شامل می شد. در دوران حکومت شاه عباس دوم تحولات چشمگیری در این ساختمان پدید آمد و ایوان ستوندار، ایوان آیینه، سالن های الحاقی در اضلاع شمالی و جنوبی ایوان ستوندار، ایوان های طرفین تالار مرکزی، دو استخر در دو قسمت شرقی و غربی و نقاشی های دیواری تالار مرکزی به بنا افزوده شد .این کاخ بطور رسمی در سال ۱۰۵۷ هجری قمری به منظور تشریفات و پذیرایی از پادشاهان و صاحب منصبان دولت های هم عصر دولت صفوی اختصاص داده شد .در نامگذاری این بنا به عنوان چهل ستون به دو دلیل می توان اشاره نمود: نخست آنکه عدد ۴۰ در عرفان اسلامی نماد تعدد و کثرت است و دوم آنکه انعکاس تصویر ۲۰ ستون ایوان ضلع شرقی کاخ در استخر مقابل، در مجموع تعداد ستون ها را به چهل می رساند
پل خواجو
پل خواجو یا پل بابا رکن الدین ، روی رودخونه زاینده رود در شرق سی وسه پل قرار داره و از بناهای شاه عباس دوم صفویه است.پل خواجو به دلیل معماری، تزئینات و کاشیکاری های منحصر به فردش از بقیه پل های زاینده رود مشهورتره. به نوشته تاریخدانان ، هدف شاه عباس دوم از ساختن پل خواجو متصل کردند دو محله خواجو و دروازه حسن آباد به تخت فولاد و راه شیراز بوده است . در بین دو ضلع شرقی و غربی پل ساختمانی بنا شده که شامل چند اتاق پر از نقاشی به اسم شاه نشینه که در اون دوره جایگاه بزرگان و امیرانی بوده که برای تماشای مسابقات شنا و قایقرانی بر روی دریاچه مصنوعی به اینجا دعوت می شدند.
