خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
نیاز به توجیه اقتصادی
برخی کارشناسان معتقدند احداث خط تولید محصولات جدید با هدف صادرات و جلوگیری از خام‌فروشی از لحاظ اقتصادی چشم‌اندازی غلط است چراکه بخش صنعت یک کشور قبل از برنامه‌ریزی برای صادرات محصولات خود، باید به بازار داخلی فکر کند. عضو هیات‌مدیره انجمن فولاد کشور ضمن اشاره به توان بالای کشور برای ایجاد تنوع در محصولات تولیدی خود در پاسخ به این سوال که چرا بخش زیادی از فولاد کشور به صورت خام صادر می‌شود، گفت: تولید هر محصول جدید و نوآورانه در کشور نیاز به توجیه اقتصادی دارد. برای تولید محصولاتی که مصرف کمی در کشور دارند و می‌توان با واردات، آن نیاز را برطرف کرد لزومی به ایجاد خط تولید نیست زیرا از نظر اقتصادی به صرفه نخواهد بود. بهادر احرامیان افزود: نکته اصلی اینجاست که صادرات فولادهای صنعتی با ارزش‌افزوده بالا، نیاز به یک بستر مناسب دارد. معمولا این باور که می‌گویند ما باید به جای تولید فولادهای ساختمانی فولادهای آلیاژی تولید کرده و با افزایش تولید این نوع از محصولات به صادرات آنها فکر کنیم، وجود دارد. باید توجه کرد پیدا کردن مشتری برای انواع خاص آلیاژهای فولادی بسیار دشوارتر از فولادهای ساختمانی و فولادهای ساده کربنی است. وی ادامه داد: ما باید به این نکته توجه کنیم که این دسته محصولات بیشتر در کدام کشورها تولید می‌شوند. بیشتر تولیدکننده‌های بزرگ محصولات فولادی در مرحله نخست، دارای بازارهای بزرگ و قابل‌توجیه داخلی هستند. به طوری که این محصولات را با اتکا به بازارهای داخلی خود تولید می‌کنند. این کارخانه‌ها بعد از تامین نیاز بازار داخلی، مازاد تولید خود را صادر می‌کنند. کشورهایی مثل آلمان، ژاپن و کره جنوبی که دست به تولید فولادهای با ارزش‌افزوده بالا می‌زنند سهم بزرگ بازار مصرفی‌شان، بازار مصرفی داخلی است و فقط حدود ۲۰ یا ۳۰ درصد تولیدشان را صادر می‌کنند که آن هم مازاد نیاز داخلی‌شان است. پس می‌توان گفت به دلیل اینکه در ایران بازار بزرگی برای مصرف انواع خاص فرآورده‌های فولادی وجود ندارد و صنعت هنوز به آن سمت حرکت نکرده است. احرامیان ادامه داد: حال اگر فرض را بر این قرار دهیم که نیاز بازار داخلی این فرصت را برای تولیدکننده‌ها فراهم کند که دست به تولید محصولات صنعتی پیشرفه با ارزش‌افزوده بالا بزند دستیابی به فناوری لازم برای آن‌کار سختی نیست و باز هم تاکید می‌کنم تنها مولفه‌ای که این امر را ممکن می‌کند، صرفه اقتصادی است. درحال‌حاضر فناوری و دانش فنی را می‌توان با صرف هزینه‌ای جزئی وارد کرد یا آن را به‌دست آورد.
