او درباره یکی از دلایل موفقیت کشور چین و تبدیل آن به غولی اقتصادی نیز سخن به میان آورد و توضیح داد: کشور چین در کمتر یک یا ۲ دهه موفق به عرضه خودروهای خود در بازارهای اروپایی شده است. به طور قطع دولت و سرمایهگذاران شرایطی را بهوجود آوردهاند تا با استفاده از طرح و فناوری کشورهای دیگر، انقلابی صنعتی در عرصههای مختلف ایجاد کردهاند. عالیفر البته بعد از عنوان نمونههایی شرقی که حالا در بازارهای جهانی جا خوش کردهاند، مخالف تلاشها و موفقیتهایی که در ایران انجام شده، نبود زیرا معتقد است در خودروسازی ایران تحرکاتی دیده میشود اما گاهی موانع حرکت را با توافق مواجه میکند و نبود انگیزه در برخی شرکتهای خودروسازی، با بیاعتنایی باورها و استعدادهای بیرونی را دفع میکند. این تولیدکننده برای حمایت از استعدادهای داخلی، پیشنهاد کرد سیاستگذاریهای وزارت وزارت صنعت،معدن و تجلرت امور اقتصاد و دارایی و وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی، استانداردهای کشور و… باید سمتی سوق پیدا کند تا طرحهای مبتکران و مخترعان به دست فراموشی سپرده نشده و این افراد توانمند از ادامه فعالیت دلسرد نشوند. این انتظار وجود دارد که نهادهای نامبرده با ذرهبین به دنبال این استعدادها باشند و با دید بصیرت، زمینه حمایت از آنها را فراهم کنند.
خلاقیت همیشه زنده است
پس از آنکه صحبت حمایت از استعدادهای ایرانی به میان آمد، از فرشاد عالیفر پرسیدم پس از بیتوجهیها آیا دلسرد شده که او با اقتدار گفت: خلاقیت همیشه زنده است و یک طراح اگر در زمینه خودرو موفق نشود، میتواند در عرصههای دیگر مانند پزشکی و… خود را نشان دهد. این فضا برای من فراهم است اما اگر علاقهای قدیمی و خاک خورده به نتیجه نرسد، برای افرادی که امکانات زیادی ندارند و شانس استفاده از امکانات تنها یکبار برای آنها ایجاد میشود، سرخورده خواهند شد. حلقه ارتباط صمت با یکی از سازندگان پیتون، تماس عمویی است که با درک زحمتهای طراحان «پیتون» در تلاش بود تا به گوش مسئولان و خودروسازان برساند، این گروه با تمام افتوخیزها پروژه ساخت خودرو پیتون را به سرانجام رساند اما بهطور قطع اگر فعالیت آنها ادامه داشت و به نتیجه میرسید، اکنون پس از گذشت ۳ سال میتوانستیم شاهد رونمایی از طرحی جدیدتر و قویتر باشیم. جامعه خواستار محصولاتی نو و جدید است، بنابراین اگر از اینگونه تلاشها حمایت نشود، این طرحها ابتر میماند و به نتیجه نمیرسد. احمد عالیفر در تایید سخنان برادرش گفت: متاسفانه خودروسازان برای اینگونه طرحها و استعدادها برنامهای ندارند. برای نشان دادن این توانمندی در زمان رونمایی از تمام خودروسازان کشور و وابستههای بازرگانی سفارتهای کشورهای مختلف و دانشجویان رشته طراحی صنعتی دعوت کردیم تا ظرفیت جوانان داخلی را نشان دهیم اما هیچ استقبالی از آن نشد. او ادامه داد: برای مثال کشوری نظیر ترکیه با اینکه خودروساز نیست اما بهراحتی از طرحهای خارجی و استعداد جوانان ایرانی برای سرمایهگذاری استقبال میکند اما در کشور گاهی مبتکران آنطور که باید مورد حمایت قرار نمیگیرند و مهجور میمانند. ما از این توانمندیها حمایت میکنیم حتی اگر در داخل با بیمهری مواجه شویم. اگر پروژههای نیمه تمام نظیر پیتون را بشمریم، این گزارش به درازا میکشد اما به راستی با وجود انبوهی از توان و انرژی در جوانان ایرانی چرا طرحهای صنعتی به نتیجه نمیرسد؟ چرا خودروسازان با استفاده از نظر کارشناسان خبره خود حداقل ایرادهای اساسی این پروژهها را به سازندگانشان گوشزد نمیکنند تا این جوانان مستعد با علمافزایی گامهای بعدی را بیخطا و پختهتر بردارند؟ چراها بسیار است و مجال کوتاه اما از روزنههای امید هنوز نور میتابد و امید میرود سرانجام هیچ امیدی به ناامیدی ختم نشود.