یک تشکل زمانی که به ارائه مشکلات و برنامهریزیها در راستای رفع موانع میپردازد در چشمانداز آینده میتواند از مزیتهای بالفعلی برخوردار باشد، لذا تفکیک مزیتها، اولویتها، برنامهریزیها، چالشها، راهکارها خود میتواند در فعالیت یک تشکل آثار چشمگیری را به دنبال داشته باشد، یعنی با ارائه این نوع برنامهریزیها و راهکارها بیشک یک تشکل میتواند اقدامات قابل توجهی را به نفع اعضای خود رقم زند و منافع آنها را در جریانهای مختلف تضمین کند. ما در سالهای گذشته شاهد یک سری تنظیم سندهای راهبری و توسعهیی بودهایم.
به عقیده بنده تنظیم سند راهبردی و توسعهیی تنظیم شده به موضوع خصوصیسازی فکوس شده است. این سند به موضوع رشد ۸ درصد اقتصاد اشاره داشته است. بنابراین بخشخصوصی باید بگوید که چه اقدامهایی را برای دستیابی به این رشد اقتصاد مدنظر دارد؟ درحقیقت بخش خصوصی ما باید پاسخگوی پرسشهایی همچون چه نیازهایی برای رشد بخش اقتصاد مدنظر است؟ چه موانعی برای رشد بهره وری موجود است؟ چه امکاناتی برای رفع مشکلات از دولت خواستار است، را باید پاسخگو باشد و از دولت مطالبه کند. بنابراین باید گفت که تشکلها یک میزگردی متشکل از نمایندگان بخش خصوصی در یک سوی کرسی و نمایندگان بخش خصوصی در دیگر سو درحال فعالیت هستند. اما نحوه این فعالیتها نباید به تقابل کاری بینجامد بلکه هدف از این گردهماییها باید رفع مشکلات برای نظام ساختاری اقتصاد کشور باشد و یک هدف و منفعت ملی را دنبال کند. درحقیقت تشکلها در این میزگرد باید یک بازی برد – برد را انجام دهند. در کشور ما این امر بدهی است که صنعتگران یا هر فعال اقتصادی دیگری باید مالیات خود را پرداخت کنند، اما پرداخت این مالیات به فراهم کردن زیرساختها برای به حرکت درآمد چرخ تولید و فعالیت بیشتر تولیدکنندگان و دیگر فعالان اقتصادی باز میگردد.
درحقیقت تشکلها و دولتمردان در این نشستهای دوجانبه (همایشها، گردهمایی، جشنوارهها) منافع هر دودسته را رقم میزنند. درحقیقت دولتمردان برای رفع مشکلات زیرساختی فعالان بخش خصوصی باید گام بردارند تا به این شکل فعالان بخش خصوصی بتوانند مالیات یا همان حق دولتی را واریز یا پرداخت کنند.
به عبارت دیگر فعالیت هر دودسته اعم از بخش خصوصی و دولتمردان باید در گرو تعامل با یکدیگر رقم بخورد. همانطور که در صحبتهای بالا به آن اشاره کردم هدف از این جشنوارهها لابیگری یا ملاقاتهای رو در رو برای هر دو دسته (بخش خصوصی- بخش دولتی) است تا به این واسطه افراد بتوانند رو در رو به بیان مشکلات، موانع بر سرراه بخش تشکلگرایی بپردازند. یعنی با انجام مذاکرهیی در راستای بایدها و نبایدها بتوانند منافع یک دیگر را در آینده برای هم ترسیم کنند.