تِلوژن افلووین (ریزش ناگهانی)
این یک اصطلاح برای بیان ریزش مو در زنانی است که به صورت موقت و ناگهانی گرفتار ریزش مو میشوند که مهمترین دلایل آن استرس یا جراحیهای مهم، کاهش وزن شدید و… است و به طور عمومی تا دو ماه بعد از بیماری ادامه دارد. (این اصطلاح همچنین برای بیان ریزش ناگهانی مو که در نتیجه یکی از علتهای ذکر شده اتفاق میافتد، مانند تغییرات هورمونی بعد از زایمان نیز صدق میکند.)
ارث
علت دیگر ریزش مو، ارثی و ژنتیکی است که همیشه تصور میشود مخصوص آقایان است، اما تعداد زیادی از خانمها بعد از سن بلوغ درگیر این نوع ریزش مو میشوند. البته شروع این نوع ریزش مو در همه افراد یکسان نیست، یعنی بعضیها از همان ۱۵ سالگی درگیرش میشوند و برخی دیگر در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی یا دیرتر که خانمها این نوع ریزش مو را به صورت نازک شدن موها یا باز شدن فرق سر، تجربه میکنند. این نوع ریزش مو معمولا پیش رونده است و درمانهای خاصی ازجمله مصرف برخی داروهای هورمونی برای آن تجویز میشود؛ اما احتمال برگشتپذیری این ریزش کمتر از سایر انواع ریزش موهاست.
سوءتغذیه
سوءتغذیه چه به صورت عدم دسترسی به مواد غذایی و چه به صورت رژیم غذایی جهت کاهش وزن، یکی دیگر از علتهای ریزش مو است. کمبود مواد پروتئینی، اسیدهای چرب ضروری که بدن قادر به تولید آنها نیست و باید از طریق غذا به بدن برسد و کمبود ویتامینها و املاح از مهمترین علل ریزش مو است که البته قابل پیشگیری و درمان نیز میباشد.