خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
رقابت مافیای اقتصادی بر سر کنترل معادن بدخشان، ائتلافی ناهمگون را به وجود آورده که در مواردی طالبان، فرماندهان محلی و برخی مقامات ارشد دولتی را در یک صف قرار داده است.
به نقل از روزنامه صمت: به گزارش فارس به نقل از دیپلمات، سرزمین نامدار بدخشان دارای معادنِ سرشارِ سنگ‌ها، مواد معدنی و سنگ‌های قیمتی است. معدن لاجورد بدخشان که در شهرستان‌های «کران» و «منجان» قرار دارد، در سال‌های اخیر با بدتر شدن وضعیت امنیتی در منجلابی از بی‌سرنوشتی و بیداد هیولای فساد اداری، جان می‌کند و معدن لاجورد این شهرستان به شکل خودسرانه از سوی گروه‌های مسلح غیرمسئول استخراج می‌شود. اما اکنون گروه طالبان بیشترین سود را از استخراج این معادن می‌برند.
قاچاق به پاکستان
دیپلمات گزارش داد: این سنگ‌های باارزش که زمانی از سوی هنرمندان دوره فرعون‌ها و رنسانس باارزش‌ترین سنگ‌ها گزارش شده بودند اکنون به پاکستان قاچاق می‌شود، تا جایی که بسیاری از خریداران این سنگ‌های قیمتی معامله‌گران چینی هستند و پول آن منبع مالی قابل‌توجهی برای شورشیان به شمار می‌رود. یافته‌های پژوهش اخیر نهاد بین‌المللی گلوبال ویتنس نشان داد درآمد گروه‌های مسلح، ازجمله طالبان از معدن کوچکی در ولایت بدخشان، برابر با کل درآمد افغانستان از بخش معدن این کشور است. گلوبال ویتنس در پژوهش تازه‌اش نوشته که رقابت مافیای اقتصادی بر سر کنترل معادن بدخشان، ائتلافی ناهمگون را به وجود آورده که در مواردی طالبان، فرماندهان محلی حزب جمعیت اسلامی و برخی از مقامات ارشد دولتی را در یک صف قرار داده است. بر اساس یافته‌های این نهاد، رقابت گروه‌های مسلح بر سر کنترل معادن، پای طالبان را به بدخشان کشانده و حالا این گروه به بزرگترین سهام‌دار معدن لاجورد این ولایت تبدیل شده است. در این پژوهش آمده بود که طالبان در سال ۲۰۱۴میلادی به طور تقریبی یک میلیون دلار از معدن به‌دست آورده‌اند که بیشترِ آن پولی است که فرمانده‌های محلی غیرمسئول از تاجران گرفته و به طالبان داده است. بخش دیگر پولی است که طالبان با ایجاد ایست‌های بازرسی در مسیر راه گرفته است. در سال ۲۰۱۵میلادی سهم طالبان حدود ۴ میلیون دلار بوده و در پایان سال ۲۰۱۵میلادی طالبان پس از تسلط بر «یمگان» خواهان سهم ۵۰ درصدی در این معدن شده‌اند. گلوبال ویتنس گفته بود مافیای اقتصادی به قدری در لایه‌های مختلف دولت افغانستان ریشه دوانده که رویای تبدیل‌شدن معادن به گزینه جایگزین کمک‌های خارجی در این کشور را در بلندمدت دور از انتظار کرده است.
