۲۵ مهر ماه سالروز جهانی غذا، روز همدردی با انسان هایی که از ابتدایی ترین حق خود محروم هستند، روز تداوم شکرگزاری از نعمت های سرشار الهی و همدردی با گرسنگان جهان را گرامی می داریم.
در حال حاضر بالغ بر ۸۰۰ میلیون مرد، زن و کودک در دنیا هر شب گرسنه سر بر بالین دارند.
گرسنگی نه تنها باعث کوتاهی عمر می گردد بلکه خسارات جبران ناپذیری به صلح، آرامش و رفاه ملت ها وارد می سازد. این پدیده نیاز به عملیات عاجلی دارد که تنها تهیه غذا نبوده، بلکه ریشه یابی علل گسترش جهانی گرسنگی، پایداری و تداوم آن است. آگاهی مردم درباره مسائل گرسنگی، کمبود و عدم امنیت غذایی به عنوان اولین قدم ماندگار در خلق دنیایی بدون گرسنگی می باشد. جشن روز جهانی غذا با هدف افزایش آگاهی عموم و تفهیم دنیای گرسنگی، سوء تغذیه و فقر در ۱۵۰ کشور در سراسر دنیا برگزار می شود.
غذای سالم و حلال، هدیه ای بهشتی است که خداوند برای بندگان خداجوی خود فرستاده است. مؤمنان راستین، آن را وسیله ای برای شکر گزاری و عبودیت بیشتر می دانند. هر لقمه از آن میخورند، به یاد محرومان و گرسنگان نیز هستند.
امروز روز جهانی غذاست و سمینارها و کنفرانس های مختلف برای رسیدگی به گرسنگان پنج قاره از جهان برپا می شود؛ اما هنوز چشمان بی رمق گرسنگان این کره خاکی، به دستان زراندوز و بدن های فربه برگزار کنندگان این اجلاس دوخته شده است. ناله های بیدادگر فقر، همچنان بلند است و فقط شعارهای زیباست که به یاری آن ها می شتابد. هزاران تن گندم به دریاها ریخته میشود؛ اما به ناله گرسنه آفریقایی با قرص خشکیده ای از نان پاسخ داده نمی شود. جهان در روز جهانی تغذیه، توهمی از حقوق بشر را به تماشا نشسته است.
روز جهانی غذا، روز همدردی با گرسنگانی است که از ابتدایی ترین حق زندگی محروم اند و در این محرومیت، دستان بی توانشان از دامان زندگی کوتاه می شود. قدر غذا، این نعمت آغازین خلقت را بدانیم و با مصرف درست و عدم اسراف، با گرسنگان جهان همدردی کنیم. هنگام دور ریختن غذا به این بیندیشیم که این غذا می تواند گرسنه ای را برای یک روز هم که شده از گرسنگی و مرگ نجات دهد. از مصرف بی رویه غذا بپرهیزیم.
جهان در ضرب آهنگ گام های هولناک و ویرانگر فقر و گرسنگی فرو رفته و آشوبی از حسرت یک تکه نان و مقداری آب به پا شده است. دور نمای دل انگیز و زیبای شهرهای بزرگ و آسمان خراش های غول آسا، منظره ای از پیشرفت انسان مدرن را به تصویر می کشد؛ اما در پای این آپارتمانهای سر به فلک کشیده، برخی از گرسنگی، توان فرار از چنگ مرگ را ندارند. روز جهانی غذا تلنگری برای بیداری وجدان های به خواب رفته و شکم های برآمده است که به خود آیند و صدها هزار هم نوع را از چنگال این هیولای هولناک نجات بخشند.
غذای سالم و حلال، هدیه ای بهشتی است که خداوند برای بندگان خداجوی خود فرستاده است. مؤمنان راستین، آن را وسیله ای برای شکر گزاری و عبودیت بیشتر می دانند. هر لقمه از آن میخورند، به یاد محرومان و گرسنگان نیز هستند.
امروز روز جهانی غذاست و سمینارها و کنفرانس های مختلف برای رسیدگی به گرسنگان پنج قاره از جهان برپا می شود؛ اما هنوز چشمان بی رمق گرسنگان این کره خاکی، به دستان زراندوز و بدن های فربه برگزار کنندگان این اجلاس دوخته شده است. ناله های بیدادگر فقر، همچنان بلند است و فقط شعارهای زیباست که به یاری آن ها می شتابد. هزاران تن گندم به دریاها ریخته میشود؛ اما به ناله گرسنه آفریقایی با قرص خشکیده ای از نان پاسخ داده نمی شود. جهان در روز جهانی تغذیه، توهمی از حقوق بشر را به تماشا نشسته است.
روز جهانی غذا، روز همدردی با گرسنگانی است که از ابتدایی ترین حق زندگی محروم اند و در این محرومیت، دستان بی توانشان از دامان زندگی کوتاه می شود. قدر غذا، این نعمت آغازین خلقت را بدانیم و با مصرف درست و عدم اسراف، با گرسنگان جهان همدردی کنیم. هنگام دور ریختن غذا به این بیندیشیم که این غذا می تواند گرسنه ای را برای یک روز هم که شده از گرسنگی و مرگ نجات دهد. از مصرف بی رویه غذا بپرهیزیم.
جهان در ضرب آهنگ گام های هولناک و ویرانگر فقر و گرسنگی فرو رفته و آشوبی از حسرت یک تکه نان و مقداری آب به پا شده است. دور نمای دل انگیز و زیبای شهرهای بزرگ و آسمان خراش های غول آسا، منظره ای از پیشرفت انسان مدرن را به تصویر می کشد؛ اما در پای این آپارتمانهای سر به فلک کشیده، برخی از گرسنگی، توان فرار از چنگ مرگ را ندارند. روز جهانی غذا تلنگری برای بیداری وجدان های به خواب رفته و شکم های برآمده است که به خود آیند و صدها هزار هم نوع را از چنگال این هیولای هولناک نجات بخشند.
صفحه: 1 2