بر این اساس افغانستان نهمین کشور کمتر توسعه یافته خواهد بود که عضو سازمان تجارت جهانی می شود که از سال ۱۹۹۵ شروع به کار کرده است.
این کشور در سال ۲۰۰۴ درخواست خود را برای عضویت در سازمان تجارت جهانی ارائه کرد و مذاکرات برای عضویت در این سازمان را در ۱۱ نوامبر ۲۰۱۵ نهایی کرد.)
عراق، جمهوری آذربایجان و ازبکستان نیز کشورهایی هستند که در مراحل میانی فرآیند مذاکرات الحاق به سازمان تجارت جهانی قرار گرفتهاند و در آینده نزدیک به عضویت این سازمان خواهند پیوست. اتیوپی، بلاروس، الجزایر، ازبکستان و عراق هم از جمله کشورهایی هستند که هنوز به عضویت WTO درنیامدهاند.
اما وضعیت ایران در این میان تا حدودی متفاوت است. از سال ۱۹۹۵ تاکنون مخالفت آمریکا یکی از مهمترین موانع پیوستن ایران به WTO بود. اما اکنون دو عامل تمایل ایران برای عضویت در این سازمان جهانی را چند برابر کرده است. یکی حل و فصل پرونده هستهایران و رفع دایره تنگ تحریمها علیه ایران و دیگری اتفاقات اخیر میان روسیه و ترکیه است که اهمیت پیوستن ایران به WTO را بیش از پیش کرده است.
این مساله را بهکیش عنوان کرده و میگوید: در یک هفته اخیر و با توجه به اتفاقاتی که میان ترکیه و روسیه رخ داد، اهمیت الحاق به WTO نیز برای ایران بیش از گذشته مشخص شد؛ چراکه ایران قصد دارد به جای ترکیه در بازار روسیه حضور یابد؛ اما صادرات به این کشور هزینههایی را برای ایرانیان بهدنبال دارد که مانع از رقابتپذیری کالاهای ایرانی میشود، این در حالی است که چنانچه ایران به سازمان تجارت جهانی پیوسته بود، میتوانست در این بازار رقابت کند.
محمدرضا نعمتزاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت در حاشیه اجلاس WTO با وزرای ۱۵ کشور عضو این سازمان رایزنی کرده تا حمایت آنها برای عضویت ایران در این سازمان را فراهم کند. از طرفی وی اعلام کرده است ایران هم آمادگی دارد موانع داخلی را برطرف کند. اما باید دید آیا ایران هم میتواند بعد از افغانستان و عراق به سازمان تجارت بپویندد. چون به گفته کارشناسان چنانچه عضویت ایران قطعی شود، ایران یکی از مهمترین اقتصادهای خارج از حلقه کشورهای WTO است که به لیست کشورهای عضو میپیوندد.