بهبود مستمر و ارائه نوآوریهای مختلف، مفهومی است که در چند دهه گذشته در صنعت جهان جا افتاده است. براساس این ایده که ظهور آن را به ژاپنیها نسبت میدهند، هیچ شیوه انجام کاری، بهینه نیست و همواره میتوان راهی برای انجام سریعتر، کمهزینهتر یا ایمنتر کارها پیدا کرد و گاهی هم میتوان کیفیت محصولات تولیدی را بهبود بخشید.
به نقل از روزنامه صمت: به نظر میرسد که صنعت جهان به اندازه کافی از این ایده درخشان بهرهمند شده باشد. اکنون نیاز است که بخش معدن هم بیش از پیش به بهبود مستمر و نوآوریهای مختلف بپردازد. البته در سالهای گذشته و در پی فراگیر شدن رکود معدنی در بازارهای جهانی، شرکتهای بزرگ این حوزه به سمت افزایش نوآوریهای خود رفتهاند و در این راه هم تا حد زیادی موفق بودهاند. با این حال، بیشتر نوآوریهای آنها پیرامون «کار» شکل گرفته و نه «کارگر». شرکتهای بزرگ معدنی به دنبال آن بودهاند که کارها را سریعتر انجام داده، هزینههایشان را کاهش دهند و در همین زمان هم با افزایش کیفیت تولیدات خود، سود بیشتری بهدست بیاورند تا به این صورت، بقای خود را در دوران دشوار کنونی تضمین کنند. شاید اکنون زمان آن باشد که شرکتهای معدنی، نوآوریهایی را توسعه دهند یا از خلاقیتهایی حمایت کنند که علاوه بر کاهش هزینههای تولید، انجام کار را هم ایمنتر کرده و بهای بیشتری به سلامت کارگران بدهد. حتی گاهی میتوان از خودخواهی هم فراتر رفت و برای توسعه روشهای ایمنتر کار، هزینههای تولیدی بیشتری متحمل شد. در این صورت ضمن آنکه از سرمایههای انسانی حفاظت میشود، معدنکاری هم بهتدریج از خطراتش کاسته میشود. شاید با گسترش چنین فرهنگی در محیطهای معدنی جهان (هر چند وقوع آن، چندان محتمل به نظر نمیرسد)، در آیندهای دور یا نزدیک، معدنکاری از فهرست دشوارترین مشاغل جهان خارج شود و رفاه و سلامت بیشتری برای معدنچیان تامین شود.