وضعیت پایانههای وارداتی گاز
به گفته عضو هیات علمی موسسه مطالعاتی بینالمللی انرژی غلامعلی رحیمی، نخستین پایانه وارداتی (الانجی) چین در نزدیکی شنزن در دلتای رودخانه Pearl در نیمه دوم سال ۲۰۰۶میلادی با ظرفیت ۶/۷میلیون تن در سال به بهرهبرداری رسید. این پروژه از سوی خریداران داخلی گاز در استان Guangdang (۳۷درصد) توسعه یافته است. (الانجی) تحویلی به این پایانه بهواسطه یک قرارداد بلندمدت با حجمی معادل ۵/۳میلیون تن بهصورت (اف او بی) از پروژه (ان دبلیو اس) استرالیا تامین میشود. شرکت CNOOC بهعنوان بخشی از این قرارداد در ذخایر گازی این پروژه سهیم شده است.
گفته میشود در سال ۲۰۰۸میلادی، از این پایانه در حدود ۴میلیارد مترمکعب گاز بهصورت (الانجی) وارد شد – براساس قرارداد بلندمدت بین کشور چین و استرالیا – بهدلیل رشد تقاضا برای گاز طبیعی در منطقه گوانجو در سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸میلادی، شرکت نفت ملی دریایی چین (CNOOC) برای برآوردن نیاز خود اقدام به خرید نقدی (الانجی) از کشورهای عمان، الجزایر، نیجریه، مصر و گینه استوایی علیرغم قیمتهای بالای (الانجی) در آن زمان کرد (در حدود ۲/۸ تا ۶/۲۰دلار امریکا به ازای هر میلیون بیتی یو). غلامعلی رحیمی عضو هیات علمی موسسه مطالعات بینالمللی انرژی در گفتوگو با صمت تصریح میکند: ساخت دومین پایانه (الانجی) چین در فوجیان به وسیله CNOOC و برخی شرکتهای محلی با ظرفیت ۵میلیون تن نیز در سال ۲۰۰۸میلادی تکمیل شده و تحویل (الانجی) به آن از اواسط سال ۲۰۰۹میلادی آغاز شد که (الانجی) تحویلی آن در ابتدا از پروژه Tanggulh اندونزی تامین میشد. قرارداد خرید (الانجی) از پروژه Tanggulh، فروش ۵/۱۲درصد از ذخایر این پروژه از سوی (بیپی) به CNOOC را نیز شامل میشود. وی میافزاید: سومین پایانه (الانجی) چین (پایانه شانگهای) با ظرفیت ۳میلیون تن در اوایل سال ۲۰۱۰میلادی شروع به کار کرد و (الانجی) مورد نیاز برای این پایانه به وسیله پروژه تیگا در مالزی تامین میشود که ساخت دو پایانه دیگر در جیانگ سو و دالیان نیز به ترتیب با ظرفیتهای ۳/۵میلیون تن و ۳میلیون تن در سال ۲۰۱۱میلادی به بهرهبرداری رسیدند. همچنین در سالهای ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳میلادی تعداد ۵ پایانه واردات (الانجی) جدید از سوی چین با مجموع ظرفیت ۱۳/۲میلیون تن به بهرهبرداری رسید. البته این کشور پایانه وارداتی دیگر (الانجی) خود را در سال ۲۰۱۴میلادی با ظرفیت ۵میلیون تن به بهرهبرداری رساند.
عضو هیات علمی موسسه مطالعات بینالمللی انرژی درباره قرارداد (اسپیای) میگوید: در سال ۲۰۰۸میلادی، چین قرارداد خرید و فروش (اسپیای) با فروشندگان گاز از پروژه قطر گاز ۴ را منعقد کرد. در نوامبر سال ۲۰۰۸میلادی، شرکت ملی نفت چین قرارداد (اسپیای) دیگری با شرکت شل امضاء کرد. از سوی دیگر، شرکتنفت ملی دریایی چین نیز در سال ۲۰۰۸میلادی دو قرارداد (اسپیای)، یکی با پروژه قطر گاز II و دیگری با شرکت توتال فرانسه امضاء کرد، به نظر میرسد کشور چین این قراردادها را به منظور برآوردن تقاضای مضاعف انتظاری در پایانه گوانگ دونگ انجام داده است. در نتیجه این فعالیتها در زمینه (الانجی)، از سوی شرکتهای ملی نفت چین و شرکت نفت ملی دریایی چین و سین اوپک «حجم کل قراردادهای منعقدشده این کشور برای دوره بلندمدت در حدود ۳۳میلیارد مترمکعب در سال است. »
واردات (الانجی) چین در سال ۲۰۱۵میلادی به سطح ۱۹۸۳میلیون تن رسید و این کشور علاوه بر قطر محمولههایی را از ترینیداد و توباگو، یمن، الجزایر، گینه نو، عمان، گینه استوایی، روسیه، نروژ، گینه، نیجریه، استرالیا، اندونزی و مالزی وارد کرده است. کل ظرفیت پایانههای وارداتی چین در سال ۲۰۱۵میلادی حدود ۳۹/۴میلیون تن در سال بود که بهطور تقریبی ۲ برابر مقدار واقعی واردات (الانجی) این کشور است. این کشور در حدود ۲۹میلیون تن ظرفیت در حال ساخت دارد که در دوره ۲۰۱۸-۲۰۱۶ به بهرهبرداری رسیده و مجموع ظرفیت واردات (الانجی) چین را به بیش از ۶۸میلیون تن در سال افزایش خواهند داد. رحیمی معتقد است روند تغییرات مربوط به نرخ بهرهبرداری از تاسیسات گازی چین نشان میدهد که متوسط نرخ بهرهبرداری در این منطقه در سال ۲۰۱۱میلادی در حدود ۵۰درصد بوده است. نرخ بهرهبرداری از پایانههای چین از سال ۲۰۰۷ الی ۲۰۱۰میلادی به دنبال رشد چشمگیر تقاضا روندی صعودی در پیش گرفته و به حدود ۷۰درصد رسید ولی مجدد بهدنبال بهرهبرداری از پایانههای جدید واردات (الانجی) در سال ۲۰۱۱میلادی کاهش یافته و در سطح ۵۰ درصد قرار گرفته است.
برچسبانرژی چین پایانههای وارداتی مطالعات بینالمللی انرژی موسسه مطالعاتی بینالمللی