خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
اگر بازه بلندمدت از ابتدای دهه ۴۰ تا پایان سال ۱۳۹۳ را درنظر بگیریم، میانگین رشد اقتصادی کشور در قیمت‌های ثابت ۴/۴ درصد بوده است.
به نقل از روزنامه صمت: از این نرخ رشد، ۴۲ درصد سهم گروه خدمات، ۳۴ درصد سهم گروه نفت، ۱۹ درصد سهم گروه صنایع و معادن و ۵درصد سهم گروه کشاورزی بوده است. به بیان دیگر بر حسب گروه‌های اصلی، بیشترین سهم را در رشد اقتصادی بلندمدت ایران، گروه خدمات و بعد از آن بخش نفت داشته است. اگر زیربخش‌ها را در نظر بگیریم در یک دوره بلندمدت، بیشترین سهم را در رشد اقتصادی به ترتیب گروه نفت، بخش صنعت (صنایع کارخانه‌ای)، خدمات مستغلات و خدمات حرفه‌ای و تخصصی، خدمات حمل‌ونقل، خدمات بازرگانی و رستوران و هتلداری، خدمات عمومی، خدمات ارتباطات و بخش ساختمان به عهده داشته‌اند. سایر گروه‌ها، به‌طور متوسط، سهم ناچیزی در رشد اقتصادی داشته‌اند. آنچه ارائه شد تصویری بر اساس میانگین بلندمدت
است. با گذشت زمان سهم بخش‌های اقتصادی در رشد اقتصادی تغییر کرده است. به عنوان نمونه سهم رشد ارزش‌افزوده بخش نفت در رشد اقتصادی کشور به‌تدریج کاهش یافته به‌طوری که حتی در برنامه‌های چهارم و پنجم نه‌تنها کمکی به رشد اقتصادی نکرده بلکه حتی اثری منفی هم روی رشد اقتصادی داشته است. نقش بخش‌های اقتصادی در رشد اقتصادی کشور در طول زمان تغییر کرده است. طبیعی است نقش بخش‌هایی مانند نفت، مستغلات و کشاورزی در رشد اقتصادی همانند دهه‌های گذشته نخواهد بود. به بیان دیگر، از این پس بخش‌های یادشده دیگر پیشران رشد نخواهند بود. البته هر ۳ بخش، کارکردهای مهم خود را در اقتصاد خواهند داشت اما به عنوان پیشران رشد مطرح نخواهند بود. در مقابل بخش‌هایی مانند حمل‌ونقل، گردشگری، معدن، آی‌سی‌تی و برخی زیربخش‌های صنعت، زمینه آن را دارند که بتوانند مستقیم و غیرمستقیم نقشی عمده در رشد اقتصادی ایفا کنند. بخش حمل‌ونقل نیز قابلیت آن را دارد که با ایجاد ارزش‌افزوده سهم بسیار قابل‌توجهی در رشد اقتصادی داشته باشد و هم به عنوان زیرساخت اصلی اقتصاد، زمینه رشد سایر بخش‌ها را فراهم کند. بخش گردشگری هم، با توجه به مزیت‌های منحصربه‌فردی که کشور ما دارد، قابلیت آن را دارد که یکی از پیشران‌های رشد باشد.
