خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
به‌عنوان مثال سرمایه‌گذاری در یک پروژه ریلی یا یک پروژه جاده‌سازی که ۲۰ سال زمان می‌برد تا اصل و سود سرمایه‌گذاری مستهلک شود، نیازمند برآورد میزان تغییرات نرخ ارز در ۲۰ سال آینده جهت تهیه مدل مالی پروژه برای سرمایه‌گذار خارجی است. بدون تردید، تخمین نرخ ارز ۲۰ سال آینده برای سرمایه‌گذار داخلی بسیار مشکل است چه برسد به سرمایه‌گذار خارجی؛ بنابراین ممکن است این‌گونه سرمایه‌گذاری چندان باب میل سرمایه‌گذاران خارجی نباشد یا سود مورد انتظار آنها به‌دلیل ریسک‌های مترتبه بسیار بالا باشد. آخرین نوع از کانال‌های ورود سرمایه به داخل کشور، سرمایه‌گذاری غیرمستقیم خارجی (Foreign Indirect Investment) یعنی سرمایه‌گذاری از طریق بازار سرمایه است که این نوع سرمایه‌گذاری، هم می‌تواند از طریق خرید سهام و در قالب ابزار سرمایه‌ای (Equity) و هم از طریق خرید اوراق بدهی و در قالب ابزار بدهی (Debt) انجام پذیرد. در این نوع سرمایه‌گذاری، بازار سرمایه باعث ایجاد شفافیت وضعیت سرمایه‌گذاری شده، ریسک نکول طرف مقابل در معاملات را به طور کامل حذف کرده و از همه مهمتر نقدشوندگی سرمایه‌گذاری انجام‌شده را افزایش می‌دهد.
علاوه‌بر آن ارزش روز بازار در خصوص سرمایه‌گذاری صورت‌گرفته براساس عرضه و تقاضاهای موجود به‌راحتی قابل شناسایی است، اما سرمایه‌گذاری در بازار سرمایه می‌تواند به‌صورت انفرادی یا از طریق خرید سهام صندوق‌های سرمایه‌گذاری انجام شود. مزیت سرمایه‌گذاری از طریق صندوق‌های سرمایه‌گذاری، نقدشوندگی بیشتر، بهره‌مندی از مزایای مدیریت حرفه‌ای و اقتصاد مقیاس و کاهش ریسک از طریق تنوع‌سازی سرمایه‌گذاری است. بنابراین، با توجه به کانال‌های مختلف ورود منابع خارجی به ایران که در بالا به آن اشاره شد، در صورتی‌که یک سرمایه‌گذار خارجی قصد سرمایه‌گذاری ریالی در ایران داشته باشد، بازار سرمایه و به‌طور خاص صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌تواند انتخاب مناسبی برای وی باشد. به عنوان مثال اگر سرمایه‌گذار خارجی، قصد سرمایه‌گذاری در دارایی‌های با درآمد ثابت داشته باشد، می‌تواند صندوق‌های سرمایه‌گذاری با درآمد ثابت (Fixed Income Mutual Fund) را انتخاب کند یا مثلا بابت سرمایه‌گذاری در املاک و مستغلات، صندوق زمین و ساختمان (Real Estate Fund) مناسب بوده و صندوق سرمایه‌گذاری در سهام (Equity Mutual Fund) برای یک سرمایه‌گذار که به‌دنبال برداشتن ریسک بازار سرمایه است، انتخاب بهینه‌ای است.
بدون تردید، تعریف انواع دیگر صندوق‌های سرمایه‌گذاری مثل Private Equity Fund، Real Estate Investment Trust و Hedge Fund که برخی از آنها هم‌اکنون در دستور کار سازمان بورس قرار دارد اجتناب‌ناپذیر بوده و به توسعه هرچه بیشتر بازار سرمایه کمک می‌کند. صندوق پروژه (Project Fund) نیز که در ابتدای بحث انگیزه اصلی و نحوه پیدایش آن شرح داده شد از این قاعده مستثنی نبوده و باتوجه به لزوم توسعه بازار اولیه، باعث افزایش سهم بازار سرمایه از اقتصاد کشور و بالاخص تامین مالی پروژه‌های داخلی خواهد شد. علاوه‌بر آن، برای سرمایه‌گذاران خارجی که قصد دارند در پروژه‌های زیرساخت ایران سرمایه‌گذاری کنند، صندوق پروژه می‌تواند به‌عنوان یک انتخاب مناسب تلقی شود؛ به‌خصوص در شرایط فعلی که براساس گفته مسوولان، ایران پتانسیل دارد حداقل ۱۵۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری را به‌راحتی جذب کند که بخش عمده‌ای از آن در حوزه انرژی و زیرساخت مورد نیاز می‌باشد.
