بخش نخست میزگرد صنعت فولاد که شنبه گذشته به چاپ رسید، به بررسی شرایط فعلی این صنعت و راههای خروج از رکود پرداخت. در بخش یاد شده کارشناسان حاضر در این میزگرد افزایش قدرت خرید مردم، کاهش هزینههای تولید و حرکت به سمت بهرهوری در تولید را از راهکارهای تحریک تقاضا و در پی آن خروج از رکود عنوان کردند. حال در قسمت دوم این میزگرد کارشناسان نبود یک متولی قدرتمند برای صنعت فولاد، نبود نظارت کافی بر تولیدات فولادی، رشد هزینههای حملونقل و همچنین نبود تنوع در محصولات فولادی را از دیگر چالشهای این صنعت ارزیابی کردند آنها همچنین به زیانده بودن صادرات فولاد در شرایطی اشارهکردند که بازار داخلی نیز با رکود تقاضا همراه است. در ادامه گفتوگوی کارشناسان پیرامون موضوعات یاد شده را ملاحظه میکنید.
شهرام میرآخورلو: در رابطه با بحث مدیریت بازار باید بگویم متاسفانه رویکرد ما در کشور در این خصوص هماهنگ نیست. یعنی زمانی به جایی میرسیم که قیمت فروش از قیمت تمامشده کمتر میشود، اولین کاری که باید انجام شود این است که میزان تولید را کاهش دهیم تا بتوانیم فضا را مدیریت کنیم، اما متاسفانه واحدهای تولید ما حداقل تا یکی دو ماه قبل در حال رکوردزنی برای تولید بودند. به چه دلیل؟ به این دلیل که نگاه فولادسازان نگاه تولیدگراست نه نگاه بازرگانی. توجیه اصلی آنان برای افزایش تولید نیز این است که اگر هزینههای سربار را به واسطه تیراژ تولید بالاتر کاهش دهیم بهتر است اما به این نکته توجه نمیکنند که خواب سرمایهای که مربوط به موجودی انبار آنها میشود شاید به مراتب نگرانکنندهتر از کاهش هزینه به واسطه تولید بیشتر باشد.