خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
رییس خانه صنعت و معدن استان تهران در گفت‌وگو با «تعادل» مطرح کرد
مطالبه‌گری و مشاوره دادن به اعضا یکی از وظایف تشکل‌های مردم نهاد غیردولتی است. در این زمینه بسیاری از فعالان اقتصادی کشور بر ضعف ارایه مشاوره در راستای برطرف‌سازی موانع پیش‌روی اقتصاد به بخش‌های حاکمیتی و دولتی آن هم از سوی تشکل‌های مادر نقدهایی را مطرح می‌کنند.
مطالبه‌گری و مشاوره دادن به اعضا یکی از وظایف تشکل‌های مردم نهاد غیردولتی است. در این زمینه بسیاری از فعالان اقتصادی کشور بر ضعف ارایه مشاوره در راستای برطرف‌سازی موانع پیش‌روی اقتصاد به بخش‌های حاکمیتی و دولتی آن هم از سوی تشکل‌های مادر نقدهایی را مطرح می‌کنند. از سوی دیگر برخی از فعالان اقتصادی می‌گویند بخش‌های تشکل‌گرایانه در ایران دارای ضعف‌هایی است که باید این معضلات با برگرفتن مدل‌های تجربی دیگر کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته برطرف شود. در همین زمینه محمدرضا مرتضوی، رییس خانه صنعت، معدن و تجارت تهران معتقد است: «NGOها باید مطالبه‌گر باشند و کوچک‌ترین انحراف در بخش‌های کلان اقتصاد ایران را از طریق تشکل‌های مادر، شوراهای گفت‌وگو، ستاد اقتصاد مقاومتی با بی‌پروایی مورد پیگیری قرار دهند؛ چراکه در شرایط کنونی ماموران دولتی گاهی چشمان‌شان را نسبت به مسائل کلان می‌بندند و به فکر تامین بودجه کشور هستند.» ماحصل گفت‌وگو با این فعال تشکلی را در ادامه می‌خوانید:
رشد بخش صنعت در سال ۹۵ نسبت به مدت مشابه سال قبل بر اساس ارائه آمار مرکز آمار ایران
۶.۵درصد و براساس آمار بانک مرکزی ۶.۹درصد اعلام شد. برای ثبات پایدار و افزایش رشد وضعیت صنعت در سال ۹۶ وظیفه تشکل‌ها چیست؟
به عقیده بنده این امکان وجود دارد که رشد سال گذشته برای امسال نیز تکرار شود. حتی ما می‌توانیم بهبود نسبی بیشتری در مدل بخش صنعت و هم تثبیت و رشد بخش اشتغال داشته باشیم. در این بازه زمانی نقش NGOها این است که به موقع مشکلات شرکت‌ها و واحدهای تحت‌پوش‌شان را به تشکل‌های مادر، که همان اتاق‌های بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران و خانه‌های صنعت، معدن وتجارت هستند، منتقل کنند. یکی از مشکلات که دبیران و همکاران ما با آن مواجه هستند این است که زمانی که نمایندگان تشکلی برای چگونگی وضعیت شرکت‌ها به آنها مراجعه می‌کنند یا از آنها خواستار شناسایی و دسته‌بندی مشکلات‌شان می‌شوند آنها (اعضای زیرمجموعه تشکل‌ها یا شرکت‌ها) دیر پاسخ می‌دهند و به عبارت دیگر برطرف‌سازی این نوع مشکلات ریشه‌یی و ساختاری در برهه‌یی از زمان می‌سوزد یا از بین می‌رود.
برخی فعالان اقتصادی براین باورند که برای رشد پایدار اقتصاد کشور بیشتر باید از صاحب‌نظران تشکلی در بخش‌های مختلف اقتصادی استفاده شود. اساسا چالش‌هایی که تا به امروز منجربه آن شد تا بخش اقتصاد کشور به رشد قابل‌قبولی دست نیابد، چیست؟
همان‌طور که اشاره کردید، برای اینکه ما بتوانیم به رشد و ثبات پایدار صنعت دست یابیم باید به نقش تشکل‌ها در عرصه‌های اقتصادی توجه ویژه‌یی داشته باشیم. باید به نحو مطلوب‌تری از کاکرد NGOها در جمع‌آوری و گردآوری اطلاعات و راه‌حل‌ها استفاده شود. سال گذشته گروه‌های مختلف اجتماعی به این نتیجه رسیدند که خطر بزرگی دارد کشور را تهدید می‌کند. از این رو دولت، سازمان‌های دولتی، تشکل‌های مردم نهاد و نهادهای متمرکز در حوزه قدرت متوجه شدند که کشور با تهدید جدی روبه‌رو است و بایدکاری را برای مقابله با این تهدیدها انجام داد. در این شرایط زمانی که همه‌چیز علیه ماست باید همه در کنار یکدیگر قرار بگیریم و درواقع برای پیشبرد اهداف مقدسی همچون بهبود وضعیت معیشت مردم و اشتغال‌زایی و نجات شرکت‌های دولتی، خصولتی و خصوصی از رکود، باید کاری بکنیم که بتوانیم از این حالت بی‌برنامگی خارج شویم.
طی سالیان گذشته فعالان اقتصادی و نمایندگان تشکلی ازمیزان عملکرد دستگاه‌هایی همچون سازمان تامین اجتماعی، امور مالیاتی و بانک‌ها ناراضی بودند. آیادر دولت تدبیر و امید میزان عملکرد این نوع دستگاه‌ها برای رشد بخش صنعت بهبود یافت یا خیر؟در راستای برطرف‌سازی موانع چه پیشنهادی برای کابینه دولت دوازدهم دارید؟
