خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
در واقع شرکت‌های داخلی و خارجی، مانند سال گذشته و با همان شرایط حضور دارند. اما سعی کردند محصولات خود را روزآمد کرده و با ایده‌ها و طرح‌های جدید در نمایشگاه به رقابت بپردازند.
به طور کلی این رویداد با چه اهدافی برگزار می‌شود؟
سعی ما این است که در مرحله نخست نگاهی به افزایش بازدهی تولید کارخانه‌ها و واحدهای تولیدی داشته باشیم و فرصت راهیابی به بازارهای صادراتی جهان را برای تولیدکنندگان داخلی فراهم کنیم. متاسفانه در شرایط فعلی انبارهای تولیدکنندگان داخلی ما از فرش، موکت، قالی و قالیچه پر است و این واحدها رکود را به معنای واقعی تجربه می‌کنند، بنابراین ما در تلاش هستیم ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل کشور در زمینه تولید، بازرگانی و خدمات مرتبط را به نمایش بگذاریم.
به نظر می‌رسد بازار فرش ماشینی به طور تقریبی از مشت تولیدکنندگان داخلی خارج شده و در اختیار خارجی‌هاست. اینطور نیست؟
بله، متاسفانه شواهد امر نشان می‌دهد که بازار پر از اجناس خارجی است. دو سال است که می‌گویند جلوی واردات این محصول را گرفته‌اند. درباره قاچاق هم آمار محسوسی وجود ندارد و می‌گویند به هیچ عنوان فرش به کشور قاچاق نمی‌شود.
اگر جلوی واردات گرفته شده و قاچاق هم نداریم، پس این همه فرش خارجی از کشورهای مختلف چطور در بازار ما وجود دارد؟
اشکال کار کجاست؟ در این زمینه نمایشگاه شما چه نقشی باید ایفا کند؟ اصلا دولت در این مسئله چه نقشی دارد؟
ما تمام تلاش‌مان را به کار گرفتیم که نمایشگاه در اختیار تولیدکنندگان داخلی باشد و آنها بتوانند هر قدر که خواستند فضا در اختیار بگیرند. از طرفی حضور خارجی‌ها را هم محدودتر کردیم. همانطور که گفتم امسال تعداد اندکی شرکت‌های خارجی در نمایشگاه حضور دارند، حتی یک شرکت انگلیسی هم قرار بود در رویداد ما حضور داشته باشد که این حضور را منتفی کردیم. اما قرار نیست این راه‌حل‌ها دردی را دوا کنند. نمایشگاهی که سالی یک بار برگزار می‌شود، چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد؟
نقش اصلی را دولت ایفا می‌کند؛ با تبلیغات درست، با ایجاد مشوق‌های تولید و صادرات برای تولیدکنندگان و کنترل دقیق بازار برای جلوگیری از ورود اجناس خارجی. ما نمی‌گوییم جنس خارجی اصلا نباشد! اتفاقا برای رقابت‌پذیری و تنوع بازار حضور خارجی‌ها هم لازم است، اما نه حضوری که منجر به گوشه‌نشینی داخلی‌ها شود! دولت باید فکری برای این موضوع بکند. اشتغال، سرمایه، فکر و ایده ایرانی در زمینه فرش ماشینی در خطر است.
