در این باره کارشناسان معتقدند به نظر میرسد شمار بسیاری از سهامداران به صرف رصد معاملات روزانه سهام خواستههایی را مطرح میکنند. اگر در یک مقطع زمانی توقف نمادها در بازار را شاهد باشند، رکود بازار را تحت تاثیر آن میدانند. با بازگشاییها اما انتقادات دیگری مطرح میکنند. این در حالی است که روند قیمتی در بورس تهران را نباید در گروی تصمیمات نهاد ناظر دانست.
در مورد عرضههای اولیه نیز نمونههای زیادی از درخواستهای متناقض سهامداران را شاهد بودهایم. از طرفی بسیاری از فعالان تالار شیشهای برای عمق بخشی به معاملات بازار سهام و تشویق افراد برای سرمایهگذاری در بورس با توجه به جذابیت عرضههای اولیه، خواستار انجام عرضههای اولیه میشوند.با اینحال با انجام عرضهها با اظهاراتی نظیر اینکه شرایط بازار سهام برای انجام عرضههای اولیه مناسب نبود، مواجه میشویم.
امری که در مقاطع مختلفی در بورس تهران حساسیتهای ویژهای در مورد عرضه اولیه شرکتها به وجود آورده است. تا جایی که در مقاطع مختلفی شاهد بودهایم در حالی که برنامه چند عرضه اولیه در دست سازمان بورس بوده است اما تحت تاثیر این خواستهها و البته ملاحظه سازمان برای کنترل قیمتها در پاسخ به این مطالبات، این عرضهها متوقف شده است. به هر ترتیب پس از مدت زمان کوتاهی تشویق افراد برای ورود به بورس از طریق انجام عرضه اولیه را نیز از زبان همان سهامداران منتقد شاهد خواهیم شد.
درخواست سهامداران برای تزریق نقدینگی به بازار نیز که داستانی طولانی دارد. در مقاطع مختلفی در بورس تهران شاهد درخواست سهامداران برای تزریق نقدینگی برای حمایت از معاملات بودهایم. صرف نظر از اینکه این موضوع نیز به لحاظ اصول معاملات بازار سهام قابل دفاع نیست و در واقع با تزریق نقدینگی به بازار تنها زمان اصلاح قیمتها در بورس طولانی میشود، با این همه پس از ورود نقدینگی به معاملات بازار سهام باز هم شاهد انتقاداتی از جنس انتقادات به دو مورد مطرح شده عرضههای اولیه و بازگشایی نمادها هستیم.
در ماههای نخستین سال ۹۳ و در حالی که بازار سهام کشور از نیمه دوم دی ماه سال ۹۲ ریزشهای سنگینی را به خود دیده بود، تحت تاثیر درخواستهای غیر منطقی شاهد ورود صندوق حمایت از بازار به معاملات بورس تهران بودیم (در این میان البته حساسیت خود نهاد ناظر نیز در اتخاذ چنین تصمیمی بیتاثیر نبود).
تنها چند روز از ورود نقدینگی این نهاد به بازار نگذشته بود که بسیاری از فعالان ورود این صندوقها را به زیان بازار سهام ارزیابی و عنوان کردند: در طولانی مدت این حمایتها به زیان بازار تمام میشود. با این حال پس از آن مقطع و با اتمام ورود نقدینگی در راستای حمایت از معاملات، در مقاطع دیگر و بهطور مثال در شرایط فعلی بورس تهران در خواستهایی برای دخالت این نهادها در بازار را شاهدیم.
جایی که در بسیاری از گفتوگوها سهامداران تنها راه نجات بورس را ورود نقدینگی تازه به بازار عنوان کردند. تمامی موارد بررسی شده ریشه در تفکر نادرست بسیاری از سهامداران و متاسفانه برخی مسوولان بازار دارد. تفکری که بازار سهام را نیازمند حمایت خارجی میداند و معتقد است باید با استفاده از هر ابزاری از افت قیمت و شاخص جلوگیری کرد یا اینکه برای تشویق سرمایهگذاری، روند مثبت در بورس ایجاد کرد.