خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
عوامل زیادی در تعویق زمان تحویل به موقع سفارش‌های کشتی وجود دارد و نمی‌توان این مشکل را تنها پیرامون کمبود بودجه و تامین مالی تحلیل کرد؛ با این حال اصلی‌ترین مشکل در تمامی پروژه‌های ساخت، سرمایه در گردش است که با حمایت از صنایع دریایی قابل رفع است.
به نقل از روزنامه صمت: یکی از مراحل اصلی در هر پروژه یا تولید یک کالا، زمان‌بندی برای اتمام و تحویل به موقع آن است. گاهی پروژه سر موقع تعیین‌شده و گاهی با تاخیر انجام خواهد شد. عوامل گوناگونی در این تاخیر دخیل است که در گزارش‌های پیشین درباره آن صحبت کردیم؛ عواملی همچون تامین منابع مالی و بودجه‌ای، نداشتن برنامه‌ریزی و امکان‌سنجی دقیق، واگذاری خدمات به مشاوران و پیمانکاران بدون توجه به ظرفیت‌های خالی آنها، نبود نیروی انسانی آموزش‌دیده، نبود ساختار سازمانی مناسب در پاسخگویی به نیازهای عادی و غیرعادی طرح، اضافه شدن حجم یا اقلام کارها، فن اجرا و… همه و همه از دلایل تاخیر در تحویل به موقع یک پروژه یا ساخت یک کالاست؛ تا جایی که به جرات می‌توانیم یک فرضیه کلی را در عقب افتادن زمان تحویل کالاها در نظر بگیریم که بیشتر بر محور تامین سرمایه موردنیاز و نداشتن برنامه‌ریزی است؛ فرضیه‌ای که در برخی پروژه‌ها صدق کرده و در برخی دیگر باید در اغماض قرار گیرد. با این حال زمانی که این فرضیه را در ساخت و تحویل به موقع کشتی‌ها در نظر می‌گیریم شاید موارد دیگری دور از چشم ما قرار گیرد؛ چراکه صنعت کشتی‌سازی جزو صنایع زیرساختی و سنگینی است که هم نیاز به تدوین چشم‌انداز بلندمدت دارد و هم باید تمامی عوامل اصلی برای ساخت شناور و کشتی را در آن در نظر گرفت؛ هرچند یکی از دلایل همیشگی این عقب‌افتادگی شاید تامین منابع مالی باشد. به تازگی، محمدحسین داجمر، رییس سابق هیات مدیره کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران گفته است که هنوز سفارشات دهه ۷۰ که ۱۰۰ درصد هزینه آنها پرداخت شده از جانب کشتی‌سازان تحویل داده نشده است. آنطور که ایسنا نوشته وی از نیاز به تدوین برنامه بلندمدت و حمایت از صنایع دریایی سخن گفته است. داجمر تاکید می‌کند: در دنیا تسهیلاتی که برای ساخت کشتی پرداخت می‌شود بهره یک تا دو درصدی دارد، در حالی که سود تسهیلاتی که به صنایع کشتی‌سازی داخلی تعلق می‌گیرد به هیچ‌وجه قابلیت رقابت با این بازار را ندارد. باید این نکته را در نظر داشت که شاید بتوان از صنایع داخلی دیگر با تعرفه و عوارض واردات حمایت کرد اما صنایع کشتی‌سازی در آب‌های آزاد و خارج از کشور درگیر بازار هستند و در عمل این ابزارهای حمایتی هیچ کاربردی برای این بخش ندارد و باید از مدل‌های دیگری برای توسعه این صنعت استفاده کرد.
