واگذاری سهام شرکتهای بزرگ نفتی به دلیل تغییر موازنه قدرت بازار است نه به دلایل سیاسی که رقابت را در بازار منطقهای برهم بزند.
به این معنی که شرکتهای بزرگ نفتی توانستهاند با سرمایهگذاریهای کلان روی بخش «آرانددی» و با تکیه برچشماندازهای آیندهپژوهانه اقدام به طراحی و ساخت فناوریهایی کنند که بازار انرژی جهان در آینده به آن نیازمند است تا به این طریق سکان انرژی جهان را به سمتی بچرخانند که خودشان میخواهند. با این تفاسیر نوع نگاه این شرکتها که مبتنی بر عوامل ژئواستراتژیک است به کلی متفاوت از شرکتی چون آرامکو وسابیک عربستان است؛ شرکت نفت دولتی، که به تازگی با تغییرات ساختاری قصد دارد راهی که استات اویل ۴۰ سال قبل رفته را تجربه کند، این در حالی است که این کشور مانند سایر کشورهای جهانسومی تولیدکننده نفت، بدون ایجاد زیرساختهای لازم درصدد حضور در بازار تجارت جهانی است.
چرا عربستان سهام میفروشد
به گزارش مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی واگذاری سهام شرکت آرامکو از سوی دولت عربستان در راستای اهداف خصوصیسازی و ایجاد تحول در اقتصاد عربستان بهویژه در بخش نفت و گاز، رقابت با ایران در جذب سرمایهگذاری خارجی، شیادی در بازار بورس و در نهایت جهانی بودن منابع انرژی بوده است. این در حالی است که براساس برآورد ایندیپندنت، ارزش دلاری آرامکو موجب شده این شرکت هم ردیف با ارزشترین شرکتهای جهان و حتی بالاتر از شرکت اپل با ۶۰۰ میلیارد دلار ارزش قرار بگیرد، به نظر میرسد رقابت عربستان با ایران که تولید نفت آن یکسوم تولید این کشور بوده و شرکت نفتی معادل آرامکو ندارد نمیتواند دلیل قانعکنندهای برای روند تهاجمی این شرکت به منظور جذب سرمایهگذار خارجی باشد.