گذری بر قوانین بند «و» ماده ۴۸ شرایط عمومی پیمان، این طور میگوید؛ «پیمانکار پس از ابلاغ پایان پیمان مکلف است مازاد مصالح و تجهیزات و دیگر تدارکات خود که در محلهای تحویلی کارفرما باقیمانده حداکثر در مدت ۳ماه از تاریخ ابلاغ کارفرما از محلهای مقرر یادشده خارج کند. »
به نقل از صمت: در نتیجه در زمان برچیده شدن کارگاه بعضی از شعبهها فهرست بیمه کارکنانی که در برچیدن کارگاه مشغول به کار بودهاند را میپذیرند اما بعضی شعبه نمیپذیرند و در حال حاضر تکلیف فهرست بیمه این دسته از کارکنان مشخص نیست و شعبه از پذیرفتن فهرست بیمه با وجود دریافت حق بیمه خودداری میکند. مشکل مربوط به بیمه تنها به ماده ۴۸ شرایط عمومی پیمان بازنمیگردد، بلکه اختلافاتی نیز درباره ماده ۳۶قانون تامین اجتماعی وجود دارد که میتواند برای معدنکار یا پیمانکار معدنی مشکل ایجاد کند. براساس ماده ۳۶ قانون تامین اجتماعی کارفرمایان مسئول پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به سازمان بوده و مکلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق و مزایا سهم بیمه شده را کسر کرده و سهم خود را بر آن افزوده به سازمان تادیه کند. در صورتی که کارفرما از کسر حق بیمه سهم بیمه شده خودداری کند، مکلف به پرداخت آن خواهد بود. تاخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه یا پرداخت نکردن آن رافع مسئولیت و تعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نخواهد بود.
اما متاسفانه در حالی که در متن بالا به صراحت آمده که تاخیر کارفرما در پرداخت حق بیمه یا پرداخت نکردن آن رافع مسئولیت و تعهدات سازمان در مقابل بیمه شده نخواهد بود، بعضی از شعبهها بدون پرداخت حق بیمه که به علت پرداخت نشدن صورت وضعیت پیمانکار از سوی کارفرما بوده، حتی با وجود اخذ جریمه، از دریافت فهرست بیمه کارکنان امتناع کرده و از تعویض و تمدید دفترچه درمانی بیمهشدگان خودداری میکنند. حال موارد یادشده میتواند در حوزهای همچون معدن که با خطرات بسیاری همراه است، مشکلات بسیاری را ایجاد کند. در نتیجه بهتر است از زاویه دید کارگران بخش معدن به آنها نگریست.