پذیرفتن شرط داخلیسازی قطعات از سوی خودروسازان خارجی درحالی به عنوان یکی از سرفصلها و سیاستها از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت در صنعت خودرو تعریف شده که به نظر میرسد این شرط با قوانین پیوستن به سازمات تجارت جهانی در تضاد باشد.
تجربه چین در صنعت خودرو نشان میدهد که این کشور نیز همچون ایران برای سرمایهگذاری خارجیها در صنعت خودرو این کشور، شرط داخلیسازی بیش از ۴۰ درصدی در سال نخست تولید و افزایش این نرخ به ۶۰ و ۸۰ درصد در سالهای دوم و سوم فعالیت را تعیین میکند اما نکته قابلتوجه این است که الزام داخلیسازی تا پیش از الحاق چین به سازمان تجارت جهانی وجود داشته و پس از آن در راستای تطابق با اصول سازمان، این الزام حذف شده است. در حالحاضر زمزمههایی برای پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی شنیده میشود اما این احتمال وجود دارد که شرط داخلیسازی در صنعت خودرو که برای خودروسازان خارجی تعیین شده، هنگام پیوستن به سازمان تجارت جهانی به عنوان یک مانع تلقی شود که البته این موضوع از سوی کارشناسان به صورت قطعی مورد تایید قرار نگرفته است.
داخلیسازی قطعات خارجی با توانمندسازی متخصصان داخلی
آنطور که یک تحلیلگر حوزه گمرک و تجارت خارجی میگوید چین برای واردات قطعه، عوارض تعیین کرده بود که این مسئله با قانون پیوستن به سازمان تجارت جهانی در تضاد بوده و با بومیسازی مغایرت ندارد.
آنوش رحام در گفتوگو با صمت اظهار میکند که این رویه در ایران هم وجود دارد و اگر خودرویی در کشور با درصدی مشخص بومیسازی شود، برای واردات دیگر قطعات از تخفیفهای گمرکی برخوردار خواهد شد.
اگر موضوع مغایرت داخلیسازی با پیوستن به سازمان تجارت جهانی، در زمان پیوستن ایران به این سازمان مورد تاکید باشد، صنعتگران به ویژه خودروسازان نباید نگران ایجاد تغییر در قراردادهای خارجی خود باشند زیرا به گفته مدیرعامل پیشین پارس خودرو، هر کشوری که به سازمان تجارت جهانی ملحق میشود، ابتدا میتواند برخی شروط را برای مدتی چندساله نپذیرد و پس از گذشت چند سال از عضویت در سازمان مانند دیگر اعضا ملزم به رعایت شرطها شود.