خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
رئیس پژوهشکده پولی و بانکی معتقد است که تغییر عنوان واحد پول ملی، هیچ اثر محسوسی بر متغیرهای اقتصاد کلان کشور بر جای نمی‌گذارد. او در این زمینه ادامه داد: «حتی سیاست رفرم پولی در راستای حذف صفرهای پول ملی نیز اثر واقعی چندانی بر متغیرهای اقتصادی در بر نخواهد داشت؛ بلکه بیشتر جنبه روانی داشته و به سهولت محاسبات و نگهداری حساب‌های فعالان اقتصادی کمک می‌کند.»
این مقام مسوول معتقد است پس از تغییر واحد پول از ریال به تومان، دو اقدام اصلاحی باید به‌صورت موازی ازسوی سیاست‌گذار پیگیری شود. اقدام اول، فراهم کردن پیش‌نیازهای انجام رفرم پولی و حذف چند صفر از پول ملی است. اقدام دوم نیز مدیریت بازار ارز به‌صورتی هماهنگ و در راستای اهداف کلی مورد نظر سیاست‌گذار است. به عبارت دیگر، سیاست پولی، سیاست ارزی و رفرم پولی باید به تدریج و در چارچوبی سازگار با یکدیگر عملیاتی شوند.
دیواندری مزایای تغییر واحد پول ملی را به سه دسته تقسیم کرد: ۱- تسهیل نظام ثبت و خواندن اعداد بزرگ و در نتیجه ساده‌شدن عملیات پولی، بانکی و حسابداری، ۲- اثرات مثبت روانی و ذهنی در معاملات روزمره، که در نتیجه آن مردم احساس می‌کنند پول کمتری در معاملات روزانه هزینه می‌کنند و این می‌تواند به سیاست‌گذار پولی در مدیریت انتظارات تورمی (که در بانکداری مرکزی نوین از اهمیت بسیاری برخوردار است) کمک شایانی کند، ۳- کمک به نقل و انتقال ساده‌تر پول و کاهش ریسک‌های مرتبط با آن. در واقع، با حذف یک صفر از پول ملی، در نقل و انتقال پول در بین ذی‌نفعان اقتصادی در داخل کشور، حجم پول کمتری جابه‌جا می‌شود که این مساله علاوه‌بر کاهش هزینه‌های مبادلاتی (Transaction Costs) به بالا رفتن سطح امنیت معاملات بین ذی‌نفعان اقتصادی نیز کمک می‌کند.
رئیس پژوهشکده پولی و بانکی چالش‌های موجود در این راه را نیز ۳ مورد اعلام کرد:
۱- هزینه‌های مربوط به این اقدام: اگر دولت بخواهد نسبت به چاپ اسکناس و ضرب سکه‌های جدید و نیز جمع‌آوری و امحای اسکناس و مسکوک از دور خارج‌شده اقدام کند، این اقدام زمانبر و هزینه‌بر است که نمی‌توان از این مساله غافل بود.
۲- ناسازگاری دفاتر حسابداری، صورت‌های مالی و پایگاه‌های اطلاعاتی جدید و قدیم: اقلا در چند ماه اول اجرای سیاست تغییر واحد پول از ریال به تومان، بی‌نظمی‌های موقتی در دفاتر حسابداری، صورت‌های مالی و پایگاه‌های اطلاعاتی ایجاد خواهد شد و این ممکن است زمینه‌ساز اتلاف وقت و هزینه شود.
۳- احتمال بازگشت صفر: آخرین و شاید مهم‌ترین چالش، همین موضوع است. به این معنی که اگر بعد از اجرای این سیاست، کنترل تورم به‌صورت جدی ازسوی بانک مرکزی و دولت پیگیری نشود، به تدریج تومان نیز ارزش خود را به‌صورت اساسی از دست خواهد داد و از مبادلات روزانه حذف می‌شود. وقوع این پدیده، علاوه‌بر بی‌اثر کردن سیاست حذف یک صفر از پول ملی و تغییر واحد پول از ریال به تومان، باعث می‌شود شهرت و اعتماد عمومی به بانک مرکزی و دولت در سطح ملی و بین‌المللی خدشه‌دار شود. این موضوع قدرت مانور سیاست‌گذار پولی در اجرای مجدد سیاست حذف صفر از پول ملی و حتی اجرای سایر سیاست‌های پولی و ارزی را کاهش خواهد داد.
