خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
با این حال، عنوان می شود مگر چند درصد از افراد امعه می توانند شرایطی را داشته باشند که با کار کردن یکی دو ساعت در هفته، هزینه‌های زندگی خود را تامین کنند؟ بهتر است برای شاغل و اشتغال افراد، تعاریف بومی متناسب با وضعیت اقتصادی جامعه ایرانی ارائه شود.
وقتی با شغلی نتوان هزینه های زندگی را تامین کرد، در واقع فرد دچار بیکاری پنهان است و چرخ زندگی اش نمی چرخد. در این صورت افراد مجبورند به دنبال کار دیگری بروند، یا از هر خانواده چند نفر کار کنند. البته چون شغل یابی آسان هم نیست، برخی موفق به پیدا کردن کار دوم نمی شوند و مجبورند با شرایط اشتغال ناقص ادامه دهند تا شاید در آینده کاری برای آنها دست و پا شود.
۱۳۳ هزارنفر به جمعیت در مرز بیکاری افزوده شد
بررسی جدیدترین آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ایران نشان می دهد جمعیت دارای اشتغال ناقص کشور در فاصله سال‌های ۹۲ تا ۹۳ افزایش یافته و ۱۳۳ هزار و ۶۵۴ نفر بیشتر شد. به بیان دیگر، شرایط رکود حاکم بر فضای اقتصادی کشور و تشدید افت فعالیت در بنگاه ها به ویژه در بخش خُرد، باعث شده تا یکساله نه تنها اوضاع کاری بهبود نیابد، بلکه بیش از ۱۳۳ هزارنفر دیگر هم در خطر از دست رفتن شغل قرار بگیرند.
با قرار گرفتن در ماه‌های پایانی سال، احتمال اینکه بخشی از افراد دارای اشتغال ناقص کشور شغل خود را از دست بدهند و یا کارفرما دیگر توان ادامه همکاری با آنها را در سال آینده نداشته باشد، وجود دارد. بنابراین بخشی از نیروی کار کشور در ماه های آینده در معرض بیکاری قرار دارند.
هرچند کارفرمایان در سال آینده بسیاری از قراردادهای کاری خود با افراد را تمدید نخواهند کرد، اما در این بین افرادی که اوضاع اشتغال نامناسبی دارند و شغلشان خیلی هم شغل محسوب نمی شود (۲ میلیون نفر دارای اشتغال ناقص)، در معرض تهدید بیشتری برای بیکاری قرار دارند.
