توزیع واحدهای فولادی در حال حاضر بیشتر در چه استانهایی است؟
در حال حاضر استانهای اصفهان، کرمان، خوزستان و آذربایجان قطبهای اصلی صنعت فولاد محسوب میشوند. واحدهای مستقر در این استانها پیش از این دولتی بودند، اما در حال حاضر واگذار شدهاند، اما درخصوص واحدهای فولادی خصوصی پراکندگی بسیاری وجود دارد.
یکی دیگر از ایراداتی که به صنعت فولاد گرفته میشود خرد بودن اکثر واحدهای فولادی است که این امر نیز این واحدها را غیر اقتصادی کرده است. دلیل راهاندازی واحدهای خرد فولادی چیست؟
شرکتهای خصوصی توان سرمایهگذاری سنگین ندارند. اکثر واحدهای بزرگ فولادی موجود واحدهای دولتی بودهاند که واگذار شدهاند و در حال حاضر این امکان برای واحدهای خصوصی وجود ندارد.
با توجه به این شرایط تجمیع واحدهای فولادی تا چه میزان ضروری است؟
در بحث ادغام دو سیاست را بررسی و مطالعه کردهایم؛ یکی به بحث صادرات مربوط میشد که با توجه به مزیتهای صادراتی ایران طرح کنسرسیوم صادراتی پیشنهاد شد. در این طرح این نکته مد نظر قرار گرفت که واحدهای کوچک با واحدهای بزرگ ادغام شوند و تشکیل کنسرسیوم صادراتی بدهند.
در این خصوص جلسات بسیاری برگزار شد اما واحدهای تولیدی به هم نزدیک نشدند و کنسرسیوم نیز تشکیل نشد. طرح دیگری که مطرح شد مربوط به ادغام واحدهایی میشد که زیر ۱۰ میلیون تن ظرفیت دارند، برای این طرح نیز زنجیره را تکمیل کردیم اما واحدها مجددا حاضر نشدند با یکدیگر ادغام شوند و کنسرسیوم بزرگ فولادی تشکیل دهند.
در مورد واحدهای کوچک نیز چند پیشنهاد مطرح شد. یکی از پیشنهادها این بود که واحدهای بزرگ این واحدها را در اختیار بگیرند که در این زمینه مقاومت زیادی از سوی واحدهای کوچک صورت گرفت، یکی دیگر از راهکارها اجرای سیاست جابهجایی بوده در این خصوص نیز این امکان پیشبینی شده که در صورت لزوم تغییر تولید یا تغییر خطوط این واحدها در دستور کار قرار گیرد. این روش فقط در مورد چند واحد استانی اجرایی شد. با وجود تمام راهکارهایی که پیشنهاد شد این نکته را باید مد نظر قرار داد که ادغام در کشور ما به سختی انجام میشود و در این زمینه مقاومت بسیاری وجود دارد.