تابستان گذشته بود که قبیله سرخپوستی ناواهو از سازمان حفاظت محیطزیست ایالات متحده امریکا به دلیل نشت جریان پساب سمی معدن گُلدکینگ به یک رودخانه شکایت کرد، دادگاه ایالتی نیز اعتراض را وارد دانست و این سازمان را به پرداخت غرامت ۲۹میلیون دلاری محکوم کرد.
چنین رویدادی بهعنوان یک نمونه، به خوبی گویای اهمیت هنجارهای محیطزیستی در دولت اوباما بود؛ هنجارهایی که با ورود ترامپ به کاخ سفید از ابتدای سال آینده میلادی که حدود یک ماه به آغاز آن مانده، بنا به گفته روزنامه امریکایی واشنگتنپست «وارونه» میشود. این روزنامه در ادامه تصریح میکند بیشتر آنچه میتوان دستاوردهای اوباما در زمینه انرژی و محیطزیست نامید، در این دوره کنار گذاشته میشود. این اتفاق، دور از انتظار هم نبود. ترامپ در وعدههای انتخاباتیاش بارها بر مواضع ضدمحیطزیستی خود تاکید کرده بود و حالا براساس همین خبر واشنگتنپست که در ۹ نوامبر (۱۹ آبان) منتشر شد، ترامپ از لغو توافقنامه بینالمللی آبوهوای پاریس میگوید که اوباما حامی آن بود. همچنین تصمیم دارد پروژههای مربوط به حفر چاههای استخراج گاز و سایر مواد معدن را ارتقا دهد. او قول داده قوانین زیستمحیطی که آنها را بیفایده خوانده دور اندازد و مقرراتی را که انتشار گاز متان را به شدت کنترل میکرد، حذف میکند. در همین راستا تصمیم دارد موضع آژانس حمایت از محیطزیست امریکا را به سطح یک نهاد مشاورهدهنده پایین بیاورد و طرح انرژی پاکی را که اوباما با هدف کاهش کربن منتشرشده به هوا ارائه کرده بود، به حاشیه براند. رونق بخش معدن امریکا هر چند به صرفه است و بسیاری از مطالبات اقتصادی مردم را برطرف میکند، اما جبرانکننده آسیبهای زیستمحیطی نیست. به نظر میآید با انتخابی که امریکاییان داشتند، در شرایط کنونی رونق اقتصادی را به سلامت محیطزیست ترجیح دادهاند اما دولت اوباما همچنان بر مواضع زیستمحیطی خود ثابتقدم است و در نتیجه همین ثبات، فعالیتهای معدنی را که قرار بود در حوالی پارک ملی یلواستون امریکا انجام شود به علت آسیبهایی که برای این پارک ملی داشت، متوقف کرد و همچنان در تلاش است صنعت معدن را از مناطق آسیبپذیر دور نگه دارد. سالی جول، وزیر کشور امریکا در دولت اوباما در این باره گفته است: فضاهای مستعد گوناگونی برای استخراج طلا وجود دارد و فضای ورودی پارک ملی یلواستون یکی از آنها نیست. تنها این پروژه نیست که بهدلیل اعمال قوانین زیستمحیطی نتوانسته ادامه پیدا کند. شرکت کانادایی لاکیمینرالز نیز به دنبال اکتشاف مس، طلا و نقره در پهلوی غربی رشته کوههای آبساروکای امریکا بود. گروه معدنی کِرِویس مستقر در واشنگتن هم به دنبال اکتشاف طلا در منطقه جاردین در مرز شمالی پارک ملی یلواستون بود که هر دوی اینها به اتهام آسیب وارد کردن به محیطزیست متوقف شدهاند و به حتم از قوانین جدید ترامپ استقبال میکنند. در سوی دیگر قاره امریکای شمالی دولت لیبرال کانادا همچنان پیروی مشی محیطزیستی اوباماست و به دنبال آن از تصمیم خود بر خروج کامل زغالسنگ از مجموعه منابع تولید انرژی خبر میدهد. کاترین مَککِنا وزیر محیطزیست کانادا این خبر را اعلام کرده و گفته که این اتفاق قرار است تا سال ۲۰۳۰ میلادی (۱۴۰۹ خورشیدی) انجام شود و تا همان بازه زمانی ۹۰درصد برق کشور از منابع تجدیدپذیر تامین میشود. کانادا همچنین میگوید قرار است در ۴ استان آلبرتا، ساسکاچوآن، نُوااُسکوشیا و نیوبِرانزویک که در آنها زغالسنگ برای تولید برق سوزانده میشود، مصرف زغالسنگ را کاهش دهد. زغالسنگی که در این استانها سوزانده میشود ۱۰درصد از کل گازهای گلخانهای منتشر شده از سوی کانادا را دربرمیگیرد. در واقع معادن زغالسنگ این ۴ استان یا باید خود را با فناوریهای جدید تولید انرژی وفق دهند یا تعطیل شوند. اگر این طرح کانادا موفقیتآمیز باشد، انتشار گازهای گلخانهای در این کشور، حدود ۵ مگاتن تا سال ۲۰۳۰ میلادی (۱۴۰۹ خورشیدی) کاهش مییابد. چنین رقمی برابر است با خروج ۱/۳میلیون خودرو از جادههای این کشور. وزارت محیطزیست کانادا میگوید سیاستهایی که در این زمینه پیش گرفته با برخی از کشورهای جهان مانند مانند فرانسه، انگلیس، هلند، دانمارک و استرالیا همداستان است و همگی آنها در تلاشند به روند از رده خارج کردن زغالسنگ از کارخانههایشان شتاب دهند.