نباید به ارز، تکوجهی نگاه کرد
به گفته خوشچهره اگر در تحلیل بازار ارز تنها به یک دسته از دلایل توجه شود، نخستین انحراف در تشخیص این پدیده رخ میدهد. چون که عوامل متعددی در نرخ ارز مؤثر است که با همافزایی یکدیگر باعث رشد نرخ ارز میشوند. درواقع کسانی که تکنگاری میکنند و پدیده ارز را تکوجهی نگاه میکنند اگر در درون دولت باشند به زیان سیاستهای اقتصادی کلان تمام میشود و اگر در رفتارهای فردی تجلی پیدا کند باعث زیان فردی میشود.
وی ادامه میدهد: به طور عمده نرخ ارز بهعنوان یک ابزار سیاستی تجاری تلقی میشود و اگرچه در سایر بخشها مانند قیمت تمام شده کالا و خدمت تأثیر میگذارد ولی جای اصلی آن در تجارت است.
وی تأکید میکند: با وجود این طرف دیگر نرخ ارز با ارزش پول ملی ارتباط دارد که بشدت حساس است. این درحالی است که حفظ ارزش پول ملی جزو وظایف ذاتی بانک مرکزی است که باید اساس تصمیمگیری باشد. بنابراین این موضوع که برخی از کشورها برای افزایش صادرات عمدی ارزش پول ملی خود را کاهش میدهند ناصحیح است و چنین اقدامی تنها در مواجهه با ارز سایر کشورها اجرایی میشود.
اشتباههایی که در بازار ارز انجام شد
این اقتصاددان میگوید: درحالی که در گذشته ریشه ارزش پول ملی در میزان ذخایرطلا بود ولی بعد از مطرح شدن پیمان «برتون وودزاین» تولیدناخالص داخلی و ملی کشورهاست که جای طلا را گرفته است. هرچند که در ایران به دلیل تولید نفت بخشی از تولیدناخالص داخلی با نفت پر میشود.
وی با اشاره به اینکه ارز از دوطریق تقاضا و عرضه مدیریت میشود، میافزاید: در دولت گذشته اشتباهی که انجام شد این بود که مدیریت ارز با تأکید روی عرضه انجام میشد و درآن سالها از تزریق سکه و ارز به بازار خبر میداد. درحالی که مدیریت تقاضا تأثیر مطلوبتری دارد.
خوش چهره تصریح میکند: علاوه براین در دهههای گذشته در قوه مجریه و مقننه این تمایل وجود داشته است که با افزایش نرخ ارز ریال بیشتری به دست بیاورند تا صرف هزینههای عمومی دولت مانند بهداشت، درمان و این اواخر یارانه نقدی کنند. درحالی که این افزایش در نهایت با تورم تأثیر معکوسی بر اقتصاد خواهد داشت.
در بهمن سال ۱۳۹۰ خوشچهره در خصوص التهابات بازار ارز و طلا گفته بود: وظیفه دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی کشور است که همسویی تحریمها و بسترسازیها را با اقدامات و سیاستهای داخلی کشف و عیان کند و متعاقباً برخوردهای لازم را صورت دهند.