خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران
نوشته های مرتبط
توجه به فعال شد رابطه با قطر نیز باید مورد اشاره قرار گیرد.در ماه اوت ۲۰۱۵، تمیم بن حمد آل ثانی امیر قطر از باکو دیدار کرد و در این سفر اسناد همکاری میان جمهوری آذربایجان و قطر در بخش های مختلف امضاء شد. در دیدار الهام علی اف با امیر قطر در باکو ، راهکارهای توسعه روابط دوجانبه و چشم انداز همکاری در حوزه های انرژی، سرمایه گذاری، گردشگری و کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت و در باره سرمایه گذاری مشترک در کشورهای ثالث و همکاری در چارچوب نهادهای بین المللی تبادل نظر شد. قطر و آذربایجان کشورهای دارای ذخایر انرژی بوده و علاقمندند در این حوزه سرمایه گذاری مشترک داشته باشند. در جریان سفر امیر قطر به آذربایجان ۸ سند همکاری میان دو کشور امضا شد.روابط باکو و کویت نی پز با سفر المار محمد یار اف وزیر امورخارج آذربایجان به بکو فعال شد.
روابط جمهوری آذربایجان و عراق نیز در سال ۲۰۱۵ فعال بود و نخستین اجلاس کمیسیون مشترک دو کشور در زمینه تجاری و همکاری های فنی و فرهنگی در باکو برگزار شد. ˈعلی عباس افˈ وزیر سابق ارتباطات و فناوری اطلاعات جمهوری آذربایجان و ˈتورهان مظفرˈ وزیر ارتباطات و امور استانداری های عراق ریاست این کمیسیون مشترک را برعهده داشتند.همکاری در زمینه های آموزشی، مطالعات علمی، همکاری در چارچوب سازمان کنفرانس اسلامی، امور مالیاتی، دارایی، گمرکی، بخش کشاورزی، گردشگری، محیط زیست، جوانان و ورزش از محورهای مورد توافق طرفین در این اجلاس اعلام شده و پروتکل نهایی نیز از سوی روسای آذری و عراقی این کمیسیون به امضا رسید.
مرکز بین المللی مطالعات صلح – اهداف گوناگون باکو در روابط با کشورهای عربی چیست؟
اولین اولویت سیاست خارجی آذربایجان،تلاش برای حل مناقشه قره باغ در چارچوب تمامیت ارضی خود و پس گرفتن هفت استان اشغال شده می باشد.لذا هدف مهم باکو از توسعه مناسبات با اعراب به عنوان اعضای سازمان همکاری اسلامی،اعمال فشار بر ارمنستان و استفاده از لابی اعراب و کشورهای اسلامی برای حل مناقشه قره باغ است.اغلب کشورهای عربی همچون عربستان سعودی ،امارات،قطر،کویت،بحرین و عمان در زمره کشورهائی هستند که با ارمنستان مناسبات دیپلماتیک ندارند و در روابط دوجانبه و اجلاس های بین المللی از مواضع جمهوری آذربایجان حمایت می کنند.
جذب سرمایه گذاری اعراب بخصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس هدف دیگر آذربایجان در توسعه روابط با کشورهای عربی است.البته واقعیت این است که این هدف علیرغم سفرهای متقابل سران آذربایجان و کشورهای عربی هنوز محقق نشده و سرمایه داران عرب چندان انگیزه ای به حضور در جمهوری آذربایجان نیافته اند.
هدف بعدی سیاست خارجی باکو در قبال اعراب ،تلاش برای تاثیر گذاری بر قیمت نفت و گاز و مشارکت در تحولات راهبردی نفت و گاز است. زیرا به علت کاهش قیمت نفت ، ارزش منات واحد پول ملی جمهوری آذربایجان کاهش یافته و برغم نارضایتی باکو از سیاست انرژی ریاض و حامیان آن، تلاش برای تاثیرگذاری بر قیمت نفت را ادامه می دهد.
مرکز بین المللی مطالعات صلح – نگاه با کو به بحران های عربی مثل تحولات سوریه چیست؟
معمولا جمهوری آذربایجان درصدد بوده ضمن اجتناب از تنش‌زایی در رویکردهای خارجی خویش به ویژه در ارتباط با بحران های جهان اسلام،سیاست توازن در دیپلماسی را حفظ کند، اما در مواردی انجام این توازن سخت می باشد.برای مثال در زمینه سوریه،ما شاهد تفاوت دیدگاه جمهوری آذربایجان با کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس هستیم. اخیرا آراز عظیم اف معاون وزارت خارجه آذربایجان طی مصاحبه با نشریه اتریشی Die Presse ،در تشریح مواضع باکو در قبال بحران سوریه، تصریح کرد: “در حال حاضر بشار اسد بعنوان رئیس جمهوری سوریه، تنها تضمین کنندۀ امنیت و ثبات این کشور است و ارتش وی، یک نهاد قانونی است. ما از روند سیاسی همه جانبه برای انتقال قدرت حمایت می کنیم”.وی تصریح کرد که ما طرفدار ثبات بوده و از حملات زمینی به سوریه طرفداری نمی کنیم؛ چرا که جنگ زمینی موجب هرج و مرج گسترده می شود.پس از سخنان عظیم اف، دو مقام دیگر آذربایجانی نیز بر چنین موضعی صحه گذاشتند؛ المار محمدیاراف وزیر امور خارجه جمهوری آذربایجان در ملاقات با چاووش اوغلو همتای ترک خود اعلام کرد که کشورش تصمیمی برای پیوستن به ائتلاف ضد تروریسم به رهبری عربستان و ترکیه نگرفته است.حکمت حاجی زاده سخنگوی وزارت امور خارجه جمهوری آذربایجان نیز ضمن دفاع از موضع عظیم اف، تصریح کرد که موضع جمهوری آذربایجان حمایت از روند سیاسی در سوریه ، مبتنی بر حقوق بین الملل، پایبندی به قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل، حفظ یکپارچگی سرزمینی سوریه و حمایت از روند سیاسی، که خود بشار اسد توان ورود به آن را داشته باشد، است. جمهوری آذربایجان با این موضع گیری نشان داد که رابطه با دولت های عربی مثل عربستان نتوانسته است این کشور را به رفتاری خلافِ منافع ملی خود وادار سازد. در واقع چنانچه جمهوری آذربایجان، به نوعی با پیوستن به ائتلاف عربی ، به یکپارچگی سرزمینی و حاکمیت سوریه، بی احترامی می کرد؛ معنایش این بود که در روند حل مناقشه قره باغ، به یکپارچگی سرزمینی و حاکمیت خود نیز احترام نگذاشته است.
