آل اسحاق به وجود ماشینآلات ایران در شهرکهای صنعتی اشاره و خاطرنشان کرد: برخی از این ماشینآلات با ۳۰ درصد ظرفیت کار میکنند، بنابراین اگر با خارجیها جوینت شویم، فرصت بزرگی برای سه طرف است، یک ضلع مثلث سرمایهگذاری ایران، یک ضلع مثلث بازار ۳۰۰ میلیون نفری منطقه و یک ضلع دیگر سرمایه گذار غربی است که برای کشور غربی هم مناسب است که از طریق ایران در بازار کشور ثالث حضور یابد. بنابراین اگر این شرکت غربی با دیدگاه نفوذی وارد این مثلث سرمایه گذاری شود، یعنی این که فرصت ۴۰۰ میلیون نفری منطقه را بدون هوشمندی دو دستی به او تقدیم کردهایم.
رئیس سابق اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران گفت: در حوزه های مختلف دیگر نیز میتوان مصادیق نفوذ را به خوبی مشاهده کرد، به این معنا که به تناسب کالاهای اقتصادی که وارد کشور میشود، فرهنگ نیز وارد کشور خواهد شد؛ به این معنا که هر واحد، هر شرکت و هر محصول، همراه با خود الزامات و فرهنگی به ایران میآورد که مجموعه اینها میتواند حوزه نفوذ باشد، یا در نظامات بانکی ارتباطات نقل و انتقالات بانکی اگر در دوره پساتحریم به گونهای اتفاق بیفتد که به هر مناسبت، مورد تحریم قرار گیرد، حوزه نفوذ به شمار میرود.
وی اظهار داشت: در مورد شرکتهای خدماتی، حمل و نقل، کشتیرانی و بیمه هم باید مراقبتهای لازم را به عمل آورد که سرمایهگذاری و شراکت با غربیها به افراد، سازمانها و شرکتهایی سپرده نشود که رفتار سوء داشته یا به نحوی اتصالاتی با رژیم صهیونیستی نداشته باشند و با ارتباطات دست چندم وارد بازار ایران شوند؛ به نحوی که اگر ما بررسی کنیم متوجه شویم که دست رژیم صهیونیستی در کار است و او به کمک ما، در بازارهای ایران و کشورهای اطراف وارد شده است؛ لذا هوشیاری بالایی برای جلوگیری از نفوذ میطلبد.
آلاسحاق بر این نکته تاکید کرد که البته مراقبت در خصوص حوزه نفوذ به معنای قطع تعامل با دنیا نیست بلکه ایران به دنبال تعامل است و دوازده سال زحمت کشیده شده تا تحریمهای ظالمانه برچیده شود ولی در عین حال نمیخواهیم به بهانه جلوگیری از نفوذ، جلوی تعاملات اقتصادی را بگیریم، این نقض غرض است، چراکه کلی زحمت کشیده شده تا تحریمها برداشته شود، حال که گروه ۱+۵ به نمایندگی از سایر کشورها، تحریمها را برداشتهاند، ما نباید به دست خود، این تحریمها را مجدد وضع کنیم، این معقول نیست.
وزیر اسبق بازرگانی خاطرنشان کرد: مقصود ما از مراقبت در مورد حوزه نفوذ، مراقبت بیبصیرتی و غفلت است، به این معنا که کشور را به دست افرادی ندهیم که آرزوی به صحنه آمدن را داشتند بلکه باید با حفظ منافع ملی، حیاتی و آرمانها با دنیا تعامل کنیم و آینده نگری داشته باشیم. بر این اساس، استفاد از این فضا برای رشد و توسعه کشور ضروری است، چراکه میخواهیم به اهداف سند چشمانداز برسیم و بنابراین باید دست به دست هم دهیم و بهترین را برای منافع ملی رقم زنیم.